�

تفکر اسلامی درباره زهد و ترک دنیا

یا ایهَا الَّذینَ امَنُوا اسْتَجیبوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسولِ اذا دَعاکمْ لِما یحْییکمْ [1].

عرض کردیم از این آیه کریمه در کمال صراحت استفاده میشود که تعلیمات اسلامی به طور کلی در هر شأنی از شئون زندگی، تعلیماتی حیاتبخش و زندهکننده است، یعنی تعلیماتی است که وقتی در جان انسان قرار بگیرد به انسان روح و حیات و بینش و جنبش میدهد. بنابراین تعلیماتی که اثر حیاتبخشی ندارد و برعکس، مردگی و سکون ایجاد میکند و بشر را از جنبش و حرکت باز میدارد و او را جامد و افسرده میکند، نمیتواند با این مقیاسی که این آیه کریمه به دست میدهد سازگار باشد و از اسلام نیست. علاوه بر اینکه قرآن بالصراحه ادعا میکند که تعلیمات اسلامی حیاتبخش است، تاریخ اسلام هم همین گواهی را میدهد. تاریخ اسلام تا چند قرن نشان داد که این تعلیمات آنچنانکه قرآن کریم میگوید، حیاتبخش است.

امروز غالباً میبینیم معانی و مفاهیمی که ما از اسلام داریم خاصیت حیاتبخشی و ایجاد زندگی ندارد، پس ناچار باید تجدیدنظری در این معانی و