میتوانستم اطلاع بدهم- خلبان، خودش را با همه سرنشینها نجات میدهد ولی اطلاع ندادم. ببینید کمبود عواطف به کجاها میکشد و چه بر سر انسان میآورد!.

بحران دیگر مسئله ازهم گسیختگی نظام خانوادگی است، بیگانه شدن زن و شوهرها با یکدیگر (که ما دو اسبه کوشش میکنیم به همین صورت در بیاییم!)، ازدواجهای زودگسل و طلاقهای پشت سر یکدیگر. هریک از اینها مفصل دربارهاش میشود بحث کرد.

مسئله گرسنگی

عرض کردم بعضی از اینهاگو اینکه معنوی نیست ولی ریشهای در معنویات دارد، یعنی ریشهاش بحران معنوی است، مثل مسئله گرسنگی. کتاب انسان گرسنه اثر ژوزوئه دوکاستروئه را شاید خوانده باشید. در روزنامهها هم گاهی آمارهای عجیب مینویسند. قدر مسلّم این است که امروز پانصد میلیون گرسنه در جهان وجود دارد. تازه اینکه میگویند، یعنی در برخی منطقهها این تعداد گرسنه وجود دارد؛ از داخل منطقههای سیر، کسی آمار نمیدهد. مثلًا میگویند در آفریقا و آمریکای لاتین و قسمتی از آسیا این تعداد گرسنه وجود دارد، در صورتی که در آن قسمتهای سیر هم باز آدم گرسنه زیاد وجود دارد.

الآن پانصد میلیون گرسنه در جهان وجود دارد در حالی که حساب کردهاند اگر در حدود یک چهارم و بلکه یک پنجم هزینههایی که خرج تسلیحات میشود خرج- به قول خودشان- انقلاب سبز یعنی توسعه کشاورزی در دنیا بشود، تمام این پانصد میلیون نجات پیدا میکنند. گفتهاند در سه چهار سال پیش هزینههای تسلیحاتی دویست و چهار میلیارد دلار بوده است و حال آنکه پنجاه میلیارد دلار کافی است دنیا را از خطر گرسنگی نجات بدهد. مرتب هم کنفرانس تشکیل میدهند، ولی براساس گزارشی که روزنامهها دادهاند در آن کنفرانسها باز رقابتهای سیاسی حکمفرماست. روزنامه اطلاعات نوشته بود در هفت روزی که آنجا بودیم، خبر مهمی که خبرگزاریها مخابره کردند- و راست ترین خبرها بود در این کنفرانس یک هفتهای که در رم تشکیل شده بود- این بود که در این یک هفته نمایندگان کشورهای مختلف که آمده بودند برای گرسنگان جهان فکر بکنند، پذیراییشان بهترین پذیراییها بود، یعنی شکم را تا حد اعلی از عزا درآوردند.