در نظر بعضیها عجیب و غیرقابل قبول جلوه کند و منافی با اصول آزادی تلقی شود. ولی اگر درست توجه کنیم میبینیم از نظر کلی، این قانون نه تنها بیاشکال است بلکه خیلی هم لازم و ضروری است. کتب ضلال یعنی نشریات منحرف کننده.

خواهید گفت که مقیاس انحراف و ضلالت چیست؟ جواب این است که خوبی و بدی هر چیزی را از روی آثارش باید شناخت؛ باید دید آن کتاب چه اثری در روح خوانندهای که مطالب آن را میپذیرد میگذارد؛ همان طوری که اگر از ما درباره غذای خوب و غذای فاسد و مسموم بپرسند، عیناً همین جواب را خواهیم داد.

کتابی که نتیجهاش بدبینی و دلسردی یا تحریک شهوات و بیاعتنایی به مقررات عفت و اخلاق یا بیایمانی و بیبندوباری است البته کتاب ضلال است. همان طوری که کتاب ضلال هست، نطق و خطابه ضلال هم هست، فیلم ضلال هم هست. در همه این موارد باید به اثر و نتیجهای که عاید روحیه بشر میشود توجه کنیم و با آن مقیاس بسنجیم. مجموعاً این نتیجه به دست میآید که هر فرد از آن نظر که مدیر وجود خویش و مسئول سعادت خویشتن است موظف است که در مورد افکاری که میخواهد به مغز خود وارد کند مراقبت کند، و مسئولین اجتماع نیز از آن نظر که مدیر و مسئول جامعهاند وظیفه دارند که مراقب اغذیه روحی اجتماع بوده باشند.

گذشته از همه اینها ما از آن نظر که مسلمانیم و هر مسلمانی مسئول سعادت برادران دینی خود هم هست، همه باید مراقب یکدیگر از لحاظ افکار و اندیشههایی که به مغز خود وارد میکنیم بوده باشیم.