جهالت و نادانی آنها استفاده کرده و آب را بر شما گرفته است. آیا میدانید به چه وسیله میتوانید سیراب شوید؟ همانا این شمشیرها را با خون کثیف این گمراهان سیراب کنید تا خودتان از آب گوارا سیراب شوید. مردنی هست و زندگیای؛ مردن در این است که زنده بمانید و مغلوب و محکوم و محتاج باشید، و زندگی در این است که بمیرید ولی با فتح و ظفر و غلبه [1] این جملههای آتشین غوغایی بپا کرد و در اندک زمانی دشمن از محل آب دور افتاد. یاران علی خواستند انتقام بکشند و مانع آب برداشتن دشمن شوند ولی علی راضی نشد، فرمود: من هرگز دست به این گونه کارهای ناجوانمردانه نمیزنم.

علی علیه السلام در ضمن جملههایی که در اول گفتار از آن حضرت نقل کردیم، به راه و طریقی که حس آزادمنشی و شرافت انسان را حفظ میکند اشاره میکند، میفرماید: آن چیزی که بشر را اسیر میسازد همانا احتیاج و قبول کردن عطایا و بخششهای مردم است. احتیاج و دست پیش این و آن دراز کردن است که شرافت انسان را لکهدار میکند، و همانا بینیازی و احتیاج نداشتن است که حافظ کرامت و عزت و شرافت آدمی است؛ و از همین جاست که کار و کسب و هر چیزی که احتیاج انسان را از ابنای نوع خودش رفع میکند مقام مقدس و محترمی پیدا میکند، زیرا چه چیزی مقدستر و محترمتر از آن چیزی که آبرو و حیثیت آدمی را نگهداری کند؟!.

ایضاً به آن حضرت نسبت داده شده که فرمود:

اگر میخواهی آزاد باشی و حرّیت داشته باشی، مانند بندگان و غلامان زحمت بکش و کار کن؛ امید و آرزوی خود را از مال و ثروت جمیع فرزندان آدم قطع کن؛ هرگز چشم طمع به مال و ثروت و اندوخته دیگران نداشته باش. اگر کار و کسبی به تو پیشنهاد شد نگو این کار کسر شأن من است و درجه و مقام مرا در اجتماع پست میکند، زیرا هیچ چیز به اندازه اینکه انسان از دیگران توقع و تقاضا داشته باشد و از دیگران استمداد مالی