کن. سَمُرَة بن جُندَب هشت هزار دینار معاویه به او داد که گفت من از پیغمبر شنیدم که آیه وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ [1] در شأن عبد الرحمن بن ملجم نازل شده است. در زمان مهدی، خلیفه سوم عباسی، پسر منصور- که یکی از عاداتش کبوتربازی بود و در این کار مسابقه میداد- یک نفر از همین محدثین نزد او آمد؛ برای رضای خاطر مهدی گفت من از فلان شخص شنیدم که پیغمبر فرمود: لا سَبْقَ الّا فی خُفٍّ اوْ حافِرٍ اوْ طائِرٍ که او «طائر» را از خودش اضافه کرده بود. مهدی خیلی خوشش آمد و پول حسابی به او داد.

اینجور جریانها در دنیای اسلام زیاد پیدا شده است. در موضوع وضع و جعل حدیث، ابتکار در دست یهودیها بود. یهودیها افکار و معتقدات خودشان را در میان مسلمانان به صورت حدیث درآوردند. اینها در نفاق هم عجیب بودند. به ظاهر مسلمانی میکردند و با مسلمانها رفت و آمد مینمودند ولی افکار خودشان را به صورت حدیث در میان مسلمین رایج میکردند و در این کار بسیار مهارت داشتند.

البته مسیحیها و مانویها هم این کار را کردهاند ولی یهودیها خیلی زیاد کردهاند، چون اینها مهارتشان در تظاهر فوق العاده است که گاهی مسلمانها آنها را از خودشان مسلمانتر میدانستند. شخصی نقل میکرد که سابقاً یهودی بوده است. او دختری داشت. جوانی که سابقاً یهودی بود و مسلمان شده بود، از دختر این شخص خواستگاری کرد و او نمیداد. گفتند چرا نمیدهی؟ گفت: من خودم که مسلمان شدم تا پانزده سال دروغ میگفتم، حالا باور نمیکنم که این جوان راست بگوید، برای اینکه هفت سال است که اسلام آورده است.

دستگاههای تصفیه فکر اسلامی

اینها همان آلودگیهایی است که در بستر افکار پیدا میشود. اسلام دستگاه تصفیهای قرار داده است که با آن میشود این آلودگیها را پاک کرد. در درجه اول خود قرآن است، ما باید بر آن عرضه بداریم. یک دستگاه دیگر عقل است که قرآن عقل را حجت قرار داده است. دستگاههای تصفیه دیگر، احادیث و سنن متواتر پیغمبر صلی الله علیه و آله یا ائمه علیهم السلام است که یقینی است و جای شک و شبهه در آنها نیست.