این خودش یک سؤالی است که مخصوصاً بهائیها این سؤال را زیاد مطرح میکنند، نه برای اینکه دلیلی به نفع خودشان آورده باشند بلکه برای اینکه ادعای خاتمیت شریعت اسلامیه را متزلزل کنند. حالا ما میخواهیم ببینیم چگونه است که شرایع به یک نقطه که میرسد در آنجا متوقف میشود، یعنی دیگر شریعتی بعد از آن نازل نمیشود.

این مطلب که دین اسلام و شریعت اسلامیه شریعت خاتم است یعنی بعد از پیغمبر مقدس اسلام دیگر پیغمبری هرگز نخواهد آمد، جزء ضروریات دین اسلام است. اگر کسی منکر خاتمیت بشود، منکر اسلام شده است. از اولی که پیغمبر مبعوث شد، از آن نفر اولی که به پیغمبر ایمان آورد نه فقط به این عنوان بود که او پیغمبر است، بلکه همچنین به این عنوان بود که وی پیغمبر خاتم است. هر مسلمانی در صدر اول، به پیغمبر بر همین اساس ایمان داشت که او پیغمبر خاتم است. پیغمبر اکرم هم خودش فرمود: لا نَبِی بَعْدی بعد از من پیغمبری نیست. این جمله که پیغمبر صلی الله علیه و آله به علی علیه السلام خطاب میفرماید: انْتَ مِنّی بِمَنْزِلَةِ هارونَ مِنْ موسی الّا ا نَّهُ لا نَبِی بَعْدی از جملههای متواتر و مربوط به غزوه تبوک است. در این جنگ، پیغمبر اکرم علی علیه السلام را با خود نبرد و او را بجای خودش گذاشت. امیرالمؤمنین که مرد جهاد و مبارزه بود، اظهار اشتیاق کرد که در رکاب رسول اکرم باشد. فرمود: مرا با خود نمیبرید؟ رسول اکرم این جمله را فرمود: انْتَ مِنّی بِمَنْزِلَةِ هارونَ مِنْ موسی الّا ا نَّهُ لا نَبِی بَعْدی؛ چون در این جنگ واقعاً احتیاجی به سرباز و جنگنده نبود؛ یک مانوری بود و ضرورتی هم نبود که امیرالمؤمنین در آن شرکت کند، و آن شرکت نکردن سبب شد که پیامبر این جمله تاریخی را- که میان اهل تسنن و شیعه متواتر است- ذکر کند. مرحوم میرحامد حسین یک جلد از جلدهای عبقات را اختصاص داده است به متن روایتهای متعددی که از طرف اهل تسنن همین حدیث را ذکر کردهاند.

به هر حال مسئله خاتمیت جزء ضروریات دین اسلام است. یهودیها اساساً منکر نسخ میباشند، میگویند نسخ شریعت امکان ندارد. این حرف، حرف درستی نیست زیرا اگر نسخ شریعت امکان ندارد، پس خود شریعت موسی چکاره است؟! و باید همان شریعتی که ابتدا ظهور کرده است، برای همیشه باقی باشد.