مائو این درس را که «یک مارکسیست عنداللزوم باید عملًا از مارکسیسم جدا شود» از سلف معتبر خود لنین آموخت. لنین پیش از مائو در کشور روسیه که در آن وقت هنوز کشوری نیمهصنعتی و نیمهکشاورزی بود انقلاب کرد و برای اولین بار کشوری سوسیالیستی تأسیس کرد.

لنین دید عمر او کفاف نمیدهد صبر کند روسیه تزاری به صورت یک کشور تمام صنعتی درآید و کاپیتالیسم و استثمار کارگر به مرحله نهایی خود برسد تا به طور خود به خود با حرکتی دینامیکی و شعوری خودانگیخته انقلاب بشود و دگرگونی کلی صورت گیرد. دید اگر بخواهد به انتظار بنشیند که دوره حاملگی این زن باردار به نهایت برسد و درد زاییدن عارضش بشود و آنگاه او متصدی کار مامایی بشود خیلی دیر میشود. او هم از روبنا شروع کرد؛ از حزب، سیاست، تئوری انقلابی، جنگ و زور استفاده کرد و کشور نیمهصنعتی روسیه آن روز را تبدیل به کشور شوروی سوسیالیستی امروز کرد.

لنین عملًا مَثَل معروف را تحقق بخشید که: «یک گره شاخ از یک ذرع دُم بهتر است»؛ به انتظار دُم یک ذرعی آقای مارکس و آمادگی دینامیکی خود به خودی بنیاد اقتصادی جامعه روسیه و شورش خودانگیخته ننشست و از شاخ یک گرهی زور و سیاست و آموزش حزبی و آگاهی سیاسی خودش بهره جست.

3. نقض تطابق جبری زیربنا و روبنا

بنا بر نظریه ماتریالیسم تاریخی، در جامعهها همواره باید نوعی تطابق میان زیربنا و