است [1]. شاگرد ملااسماعیل خواجویی بوده [2] و در سال 1203 درگذشته است.

4. ملامحراب گیلانی، حکیم و عارف مشهور. ریحانة الادب او را از شاگردان خواجویی و بیدآبادی شمرده است [3] ولی روضات از او فقط به عنوان شاگرد خواجویی یاد کرده است [4] بنا بر نقل آقای آقاشیخ آقابزرگ تهرانی در نقباء البشر (صفحه 1114) مرحوم میرزا عبد الرزاق خان بغایری صاحب کتاب معرفة القبله که در سال 1372 هجری قمری وفات کرد، از دخترزادگان ملامحراب بوده است. ملامحراب در سال 1197 درگذشته است [5].

طبقه بیست و هشتم

1. ملاعلی نوری مازندرانی اصفهانی. از بزرگترین حکمای الهی اسلامی و از افراد معدود انگشت شمار سه چهار قرن اخیر است که تا عمق فلسفه صدرایی نفوذ کردهاند. ابتدای تحصیلش در مازندران و قزوین بوده، سپس به اصفهان آمده و از محضر درس آقامحمد بیدآبادی و سید ابوالقاسم مدرس اصفهانی استفاده کرده و خود بزرگترین حوزه حکمت را در اصفهان دایر کرده است.

ملاعلی نوری از نظر تدریس و تشکیل حوزه درسی و تربیت شاگردان و طولانی بودن مدت کار تدریس و تربیت شاگرد (گفته شده قریب هفتاد سال) و ترویج علوم عقلی، کم نظیر و شاید بینظیر است.

هنگامی که مرحوم محمدحسین خان مروی مدرسه مروی را در تهران ساخت، از فتحعلیشاه تقاضا کرد ملاعلی نوری را از اصفهان برای تدریس معقول در این مدرسه دعوت کند. شاه از او دعوت کرد و او در جواب نوشت در اصفهان دوهزار محصل مشغول تحصیلاند که چهارصد نفر آنها- بلکه متجاوز- که شایسته حضور