قراء سمرقند به نام «خرتنگ» واقع شده است.

2. صحیح مسلم. مؤلف این کتاب مسلم بن حجاج نیشابوری است. پس از صحیح بخاری معتبرترین کتاب حدیث در نزد اهل تسنن صحیح مسلم است. برخی آن را بر صحیح بخاری ترجیح میدهند. مسلم به عراق و حجاز و مصر و شام در طلب حدیث مسافرت کرد و مدتی در نیشابور ملازم بخاری بوده است. مسلم در سال 261 در نصرآباد نیشابور درگذشته است.

3. سنن ابوداود. مؤلف این کتاب سلیمان بن اشعث، معروف به ابوداود سجستانی است. اهل سیستان است. او نیز به شهرهای مختلف برای اخذ حدیث مسافرت کرده و معاصر احمد بن حنبل بوده است. ابوداود ظاهراً یک ایرانی عرب نژاد است.

وفاتش در سال 275 واقع شده است.

4. جامع ترمذی. نویسنده کتاب محمد بن عیسی ترمذی از شاگردان بخاری است. در سال 279 درگذشته است. ترمذ که موطن ترمذی است از بلاد ماوراء النهر است.

5. سنن نسائی. مؤلف این کتاب ابوعبد الرحمن احمد بن علی بن شعیب نسائی است. این مرد نیز در طلب حدیث مسافرتها کرده است. در خلال مسافرت که به شام رسید مردم آنجا را از علی علیه السلام منحرف دید، لهذا کتاب خصائص را در فضائل علی علیه السلام و اهل بیت نوشت. در این کتاب بیشتر، از احمد بن حنبل روایت کرده است. عادتش این بود که یک روزدرمیان روزه میگرفت. ابن خلکان مینویسد: در دمشق از او راجع به فضائل معاویه پرسش شد. بنا بر روایتی جواب داد: جز این در فضیلت معاویه حدیثی نمیدانم که پیغمبر (آنجا که مکرر دنبال معاویه فرستاد و فرستاده آمد و گفت مشغول خوردن است) دربارهاش فرمود: «خدا شکمش را سیر نکند».

نظر به تمایل شیعی و ضداموی نسائی، مردم شام او را سخت کتک زدند. در اثر همان کتکها مرد. گویند چون احساس کرد میخواهد بمیرد، به مکه رفت و در آنجا مرد. نساء از توابع خراسان است و وفات نسائی در سال 303 واقع شده است.

6. سنن ابن ماجه. نویسنده این کتاب محمد بن یزید بن ماجه قزوینی است. به عراق و حجاز و مصر و شام برای طلب حدیث مسافرت کرده است و در سال 273 درگذشته است.