و باید از نظام نوین استفاده کند.

جهان آخرت نیز نسبت به دنیا چنین است. وضع زندگی در آخرت با وضع آن در دنیا متفاوت است. در هر دو تا حیات هست ولی نه یکجور. زندگی در آنجا قوانین و نظاماتی دارد غیر از آنچه که در اینجا هست. به عبارت دیگر، دنیا و آخرت دو نوع جهان و دو نشئهاند. برای بدست آوردن تفاوتهای این دو جهان، باید به توصیفهایی که از ناحیه متون دینی در این باره رسیده است مراجعه کنیم.

اکنون، چند تفاوت را ذیلًا بیان میکنیم:

1. ثبات و تغییر. در این جهان، حرکت و تغییر هست. کودک، جوان میگردد، کامل میشود، به پیری میرسد و سپس میمیرد. در این جهان، نوها کهنه میشود و کهنهها از بین میرود؛ ولی در جهان آخرت پیری و کهنگی وجود ندارد، مرگی هم درکار نیست. آنجا جهان بقاء است و اینجا جهان فناء، آنجا خانه ثبات و قرار است و اینجا خانه زوال و فنا.

2. زندگی خالص و ناخالص. دومین تفاوت، این است که در این جهان، موت و حیات، مرگ و زندگی با هم آمیخته است ولی آن جهان سراپا زندگی است. در اینجا جماداتی و حیواناتی وجود دارند و هر کدام به دیگری تبدیل میگردند. جسمی که اکنون بدن ماست و حیات دارد زمانی مرده و جماد بوده است و بار دیگر نیز حیات از آن جدا میگردد و به حالت جمادی برمیگردد. زندگی و مرگ در دنیا مخلوط به هماند. اما در آخرت چنین نیست؛ آنجا یکپارچه حیات است؛ زمین آخرت، جواهر و سنگریزههای آن، درخت و میوه آن همگی حیات دارند، آتش آنجا هم درّاک و فعّال است.

قرآن کریم میفرماید:

و انّ الدّار الآخرة لهی الحیوان [1].

«همانا منحصرا خانه آخرت خانهای است که زنده است».

آخرت یک موجود زنده و یک حیوان و جاندار است.

عضوها و اندامها در این جهان، شعور و درک ندارند ولی در آن جهان پوست بدن