پیغمبر اکرم میفرمود: سافِروا تَصِحّوا «1» مسافرت کنید، صحت مییابید. در دیوان

منسوب به مولی امیرالمؤمنین است:

یعنی در طلب علوّ و بزرگی از وطن خارج شو، زیرا در مسافرت پنج فایده وجود دارد: غصههای محلی فراموش میشود، وسیله کسب معیشت است، وسیله آموختن علم است، راه ادبآموزی است، به وسیله سفر انسان به مصاحبت بزرگان توفیق مییابد.

انوری میگوید:

غزالی میگوید: یکی از علما به یاران خود میگوید: «سیحوا تَطیبوا، فَانَّ الْماءَ اذا کثُرَ مَقامُهُ فی مَوْضِعٍ تَغَیرَ» یعنی سیاحت کنید تا پاکیزه شوید، زیرا آب اگر در یک جا بماند میگندد «2».

ابوالفتح بستی میگوید:

(1). فقیه، ج 2/ ص 173.

(2). محجةالبیضاء، ج 4/ ص 42.