برخی احوال قيامت

بعد قرآن مقداری از احوال قيامت بيان میکند.يَوْمَ تَکونُ السَّماءُ کالْمُهْلِ آنگاه که آسمان مانند فلزِ گداختهشده است.وَ تَکونُ الْجِبالُ کالْعِهْنِ و اين کوههای به اين عظمت مثل پشمِ زده شده است. و از نظر حالات انسانها:وَ لا يَسْئَلُ حَميمٌ حَميماً روز وانفساست؛ هرکسی آنچنان به خود مشغول است که خويشاوندی سراغ خويشاوند خود را هرگز نمیگيرد، اصلًا کسی ياد اين نمیافتد که پدری، مادری، برادری، خواهری، فرزندی، همسری [دارد؛] البته آنهايی که اهل عذاب هستند.يُبَصَّرونَهُمْ در حالی که به آنها ارائه داده میشوند، نه اينکه فراموش کردهاند. پدر پسر را میبيند، پسر پدر را و برادر برادر را، معذلک ديدی نديدی.

يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدی مِنْ عَذابِ يَوْمَئِذٍ بِبَنيهِ. گنهکار در آن وقت نهتنها به فکر آنها نيست، بلکه فکر میکند که اگر بشود آنها را به جای خودش گرو و فدا بدهد خودش را آزاد کند، همان عزيزترين افراد را برای آزادی خود در گرو خودش میگذارد.

مجرم در آن وقت دوست میدارد که اگر میشد- که چنين چيزی نمیشود، يعنی امکان ندارد که کسی بتواند کس ديگر را به جای خودش گرو بگذارد، ولی آرزو میکند ای کاش میشد- فرزندان خودش را به جای خود گرو میگذاشت و صاحِبَتِهِ و همسرش را وَ اخيهِ و برادرش را وَ فَصيلَتِهِ الَّتی تُؤْويهِ و خويشانی که او را حمايت