عناد، بشر را به چه حالتی درآورده! او الآن دچار چه عنادی است و تا چه حد عناد است! آنوقت آن دنيای ديگرش که از تعلق به بدن و از اين تخدير آزاد میشود چه خواهد بود!

در جلسه پيش، من آن آيه را به صورت تنظير خواندم. بعد به بعضی تفاسير که مراجعه کردم ديدم گفتهاند ايندو مربوط به يک جريان است و داستانی نقل کرده بود که زمانی مردی (يا زنی) اهل سبا يعنی از يمن پيش معاويه آمده بود و معاويه- که يک آدم خاصی بود، به افراد گوشه میزد، کنايه میگفت و مردم را به حرف در میآورد- به او گفت شما يمنیها چه مردم پستی هستيد که يک زن را پادشاه خودتان قرار داديد! (اشاره کرد به داستان ملکه سبا) او گفت: ما هيچ وقت از شما قريشیها پستتر نيستيم که گفتيد:اللَّهُمَّ انْ کانَ هذا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِک فَامْطِرْ عَلَيْنا حِجارَةً مِنَ السَّماء . [1]

فَاصْبِرْ صَبْراً جَميلًا صبر جميل يا صبر زيبا همان است که توأم با رضا و تسليم و خشنودی است. دومرتبه به همان داستان قيامت اشاره میکند:انَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعيداً وَ نَريهُ قَريباًمقصود از دوری يا نزديکی قيامت

مقصود از اين دوری و نزديکی چيست؟ آيا مقصود اين است که کافران در زمان دورتر میبينند، مثلًا آنها معتقدند که قيامت بعد از ميليونها سال پيدا میشود ولی ما معتقديم زمانش نزديکتر است مثلًا دوهزار سال ديگر؟ آنها که اساساً معتقد به قيامت نيستند، به دورش هم- به آن معنا-

[1]. [افتادگی از نوار است.]