شبهه وهّابيها و پاسخ آن

عدهای- که تمايل وهّابيگری دارند- به همين دو سه آيه قرآن که [دانستن] غيب را نفی میکند میچسبند و میگويند: قرآن میگويد غيب را غير از خدا کسی نمیداند، پس اين حرفها چيست که شما به پيغمبر و امامها نسبت میدهيد؟ خود پيغمبر اين سخن را گفته است. بعلاوه قرآن العياذ باللَّه تناقض که ندارد. يک نويسنده عادی- العياذ باللَّه اگر بخواهيم مقايسه کنيم- امکان ندارد که از اول تا آخر کتابش به اين صراحت حرف خلاف بگويد؛ از يک طرف بگويد که غيب را کسی نمیداند، صفحه بعدش بگويد عيسی بن مريم از غيب خبر میداد.

[جواب اين است که] اگر اين آيه هم نبود باز ما میدانستيم مقصود چيست.

اين آيه تصريح میکند يعنی بيان و روشن میکند که «کسی غيب را نمیداند» يعنی از خود نمیداند؛ هر کس ادعا کند که غيب را از خود میداند او کذّاب است؛ و غيبِ خدا را میداند، اما کسی که خدا به او تعليم کرده است. مگر خدا در قرآن گفته غيب را غير از خدا نمیداند و خدا غيب را به احدی تعليم نمیکند؟ بلکه عکسش را گفته است که خداوند غيب خود را به افرادی اطلاع میدهد و افرادی را به آن غيب آگاه میکند. اين است که فرمود:عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلی غَيْبِهِ احَداً.الّا مَنِ ارْتَضی مِنْ رَسولٍ.

کلام علی عليه السلام

روايت ديگری است که در نهجالبلاغه نيز هست. اميرالمؤمنين علی عليه السلام به شخصی فرمود: آيا میخواهی من الآن به تو بگويم اين اسب تو که آبستن است کرّهاش ماده است يا نر؟ گفت: يا اميرالمؤمنين! اين که غيب است؛ شما مگر غيب میدانيد؟

خنديد، فرمود اين که غيب نيست، تَعَلُّمٌ