اگر شراب را منع کردند نه از باب اين است که تو را به سعادت میرسانده، بلکه از باب اينکه در همين دنيا هم تو را بدبخت میکند. قمار اگر حرام است نه اينکه چون تو را در دنيا خوشبخت میکند حرام است، بلکه چون در دنيا هم تو را بدبخت میکند. هرگناهی به اين دليل گناه است که انسان را از نظر جسمی يا روحی، فردی يا اجتماعی بدبخت میکند. غيبت چرا حرام است؟ چون تخم کينه پاشيدن در مردم و اجتماع است. جامعه اگر جامعه غيبتکن شد و همه دشمن يکديگر شدند، به فرد هم ديگر خوش نمیگذرد. تهمت زدن برای چه حرام است؟ دروغ گفتن برای چه حرام است؟ و هر گناهی را که شما در نظر بگيريد به دليل اينکه بدبختکننده است حرام است نه به دليل اينکه خوشبختکننده در دنياست و خدا مضايقه دارد- العياذ باللَّه- که بندهاش هم در دنيا خوشبخت باشد هم در آخرت. اگر واقعاً خوشبختی دنيا باشد خوشبختی آخرت هم هست. خوشبختی واقعی خوشبختی دنيا و خوشبختی آخرت هردوست، با همديگر توأم است.

اين است که ما میبينيم اين مبلّغ بزرگ، اين شيخالانبياء، نوح نمیآيد به مردم بگويد که ای مردم! از ايندو يکی را انتخاب کنيد؛ برعکس، میگويد اين راهی که من میگويم اگر آن را پيش بگيريد نه تنها آن عذابهايی که در کمين شماست نخواهد آمد، نعمتهای خدا از زمين و آسمان به شما رو میآورد. منطق قرآن اينگونه است.وَ لَوْ انَّ اهْلَ الْقُری امَنوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْارْضِ [1] اگر مردم اجتماعات و جماعتها، مردم قريهها [و به طور کلی] مردم ايمان و تقوا را پيش بگيرند برکتها را از بالا و پايين بر اينها فرو میريزيم، درهای برکتها را از آسمان

[1]. اعراف/ 96.