تفسير سوره معارج (5)

اعوذ باللَّه من الشيطان الرجيم

فَمالِ الَّذينَ کفَروا قِبَلَک مُهْطِعينَ.عَنِ الْيَمينِ وَ عَنِ الشِّمالِ عِزينَ.ايَطْمَعُ کلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ انْ يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعيمٍ.کلّا انّا خَلَقْناهُمْ مِمّا يَعْلَمونَ.فَلا اقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ انّا لَقادِرونَ.عَلی انْ نُبَدِّلَ خَيْراً مِنْهُمْ وَ ما نَحْنُ بِمَسْبوقينَ [1].

آيات متعددی بود- از آيه 22 تا آيه 35- که با جمله الَّا الْمُصَلّينَ.الَّذينَ هُمْ عَلی صَلاتِهِمْ دائِمونَ شروع میشد و به جمله اولئِک فی جَنّاتٍ مُکرَمونَ ختم میشد. در اين آيات با توجه به آيهای که پايان اين آيات است روشن میشود که چگونه اشخاصی در عالم آخرت در بهشتهای الهی جای میگيرند و مکرَمند، مورد اکرام و احترامند، يعنی مورد عنايت و لطف الهی هستند، آنها که از نظر نماز چنانند، از نظر مال و ثروت و

[1]. معارج/ 36- 41.