رمضان، ماه ضیافت خدا

شبهای احیاء دارد نزدیک میشود. چه تعبیر عجیبی دارد پیغمبر اکرم برای ماه مبارک رمضان؛ میفرماید: دُعیتُمْ فیهِ الی ضِیافَةِ اللَّهِ [1] شما در این ماه به مهمانی خدا خوانده شدهاید؛ در این ماه، خدا میزبان است و شما میهمان. پس به این مقیاس بفهمید چقدر درهای رحمت الهی در این ماه باز است! میدانید در رابطه میزبان و میهمان، این میزبان است که شأن مهمان را گرامی میدارد. هر کسی وقتی مهمان یک آدم کریم شد، به دلیل این که مهمان است، میزبانْ او را گرامی میدارد. فقط کوشش کنید که لااقل بتوانید به صورت یک مهمان بر سر سفره این میزبان وارد بشوید.

اوج معنویت ماه مبارک رمضان، شبهای قدر است که نزدیک است. ما باید در طول این بیست روز لااقل کاری کرده باشیم که در این ایام و لیالی قدر (نوزدهم، بیست و یکم و بیست و سوم) [بتوانیم به صورت یک میهمان بر سرسفره این میزبان وارد شویم.] این روزه گرفتنها، این- به خیال خودمان- زنجیر بر نفس امّاره زدنها، با طبیعت مبارزهکردنها، روحانیت را غلبه دادن بر طبیعت، ذکر زیاد کردن خدا، دعای زیاد خواندن، تلاوت قرآن زیاد کردن، در یاد خدا زیاد بودن، اینها همه آمادگی است برای این که در این شبهای احیاء بتوانیم مانند یک میهمان بر سر سفره رحمت خالق خودمان وارد بشویم [و در این ضیافت] شرکت کنیم؛ توبه کنیم، انابه کنیم، استغفار کنیم، از خدای متعال رحمت

[1]. خطبه شعبانیه.