نام کتاب : آشنایی با قرآن ط-صدرا نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 4 صفحه : 174
مرحوم حاج شیخ عباس قمی هم در مفاتیح نقل کرده است، میگوید:
جمله ذرات عالم در نهان
با تو میگویند روزان و شبان
ما سمیعیم و بصیریم و هُشیم
با شما نامحرمان ما خامشیم
چون شما سوی جمادی میروید
محرم جان خدادان کی شوید
در جای دیگر شعرهای خیلی عالیای دارد که متأسفانه همه آن را حفظ نیستم؛ میگوید:
معنی «اللَّه» گفت آن سیبویه
یولِهون فی الحوائج هُمْ لَدیه
«اللَّه» یعنی موجودی که همه موجودات نیاز خودشان را به درگاه او میبرند. بعد میگوید خاک چنین، باد چنین، هوا چنین، دریا چنین و صحرا چنین [و این گونه نیاز خود را به درگاه او میبرند:]
بلکه جمله ماهیان در موجها
جمله پرّندگان بر اوجها
و خلاصه میگوید ذرهای در عالم نیست الّا این که این طور است [1]وجهه مُلکی و وجهه ملکوتی موجودات
حال، آنها که میگویند واقعاً غلغلهای از تسبیح موجودات در ذرات عالم هست مقصودشان چیست؟ آیا مقصودشان این است که در همین فضا الآن صدا پراکنده است- همین طور که امواج رادیو هست- ولی ما