تفسیر سوره نور (9)

اعوذ باللَّه من الشیطان الرجیم

وَ الَّذینَ کفَروا اعْمالُهُمْ کسَرابٍ بِقیعَةٍ یحْسَبُهُ الظَّمْانُ ماءً حَتّی اذا جاءَهُ لَمْ یجِدْهُ شَیئاً وَ وَجَدَ اللَّهَ عِنْدَهُ فَوَفّیهُ حِسابَهُ وَ اللَّهُ سَریعُ الْحِسابِ.اوْ کظُلُماتٍ فی بَحْرٍ لُجِّی یغْشیهُ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ سَحابٌ ظُلُماتٌ بَعْضُها فَوْقَ بَعْضٍ اذا اخْرَجَ یدَهُ لَمْیکدْ یریها وَ مَنْ لَمْ یجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نوراً فَما لَهُ مِنْ نورٍ [1].

بحث این آیات درباره سرنوشت عمل کافر است که اگر کافر عملِ به اصطلاح خیری به عقیده خودش بکند چه سرنوشتی پیدا میکند و اگر عمل شری مرتکب شود چه سرنوشتی پیدا میکند. یکی دو مطلب به

[1]. نور/ 39 و 40.