پیدا میکردند که به پسرشان که بزرگ شده بود و به او اطمینان داشتند بگویند و گاهی اتفاق میافتاد که قبل از اینکه به وارث بگویند، از بین میرفتند و اینها زیر خاک میماند. برخی ثروتمندان و سلاطین گنجهای خیلی بزرگ داشتند. آنها را زیر زمین مدفون میکردند و کسی نمیدانست. صد سال، هزار سال، دو هزارسال میگذشت و کسی اطلاع نداشت. بعد یک کسی به یک مناسبتی نقطهای از زمین خود را میکنَد، میبیند گنجی پیدا شد، سکههای خلفای عباسی، اموی، سکههای پیش از اسلام، یا لااقل سکههای دوره سلجوقی، صفوی. صاحب زمین که زمین مال او است و او گنج را به دست آورده، این پول مفت به او تعلق دارد.

این هم یک درآمد مجانی و بلاعوض است و باید خمس آن را بدهند. معادن و چیزهایی که از راه غوّاصی به دست میآید نیز از این قبیل است که اینها همه فلسفههای نزدیک به هم دارد.نظر ائمه ما- که فقه شیعه ملهَم از روایات ائمه است این است که به طور کلی از هرچه که حکم درآمد خالص را داشته باشد، درآمد منهای مخارج، چه مخارج تحصیل آن درآمد و چه مخارج شخصی که آن درآمد را تحصیل کرده است؛ از هرچه که درآمد بلاعوض تلقی شود باید خمس داد. یکی از مواردی که به حسب فقه شیعه باید خمس داد غنائم جنگی است. مسلمانان با دشمنی میجنگند، دشمنی که خون مسلمان را حلال میداند و مسلمان نیز خون او را حلال میداند. قهراً وقتی که دو طرف به عقیده خودشان خونشان بر یکدیگر حلال بشود، مالشان به طریق اولی حلال است. آنچه از اموال در دارالحرب به دست مسلمانان میافتد برایشان حکم یک درآمد