آن از آنِ خدا و پیغمبر خدا و صاحب خویشاوندی و یتیمان و مسکینان و از راهماندگان است. ابتدا باید آنچه را که شیعه و سنی در این زمینه میگویند برایتان تشریح بکنم، بعد تفسیر آیه را عرض بکنم.

مطابق نظر ما شیعیان خمس تعلق میگیرد به هر درآمد زائدی که صرفاً درآمد و استفاده باشد. فرض کنید شما معاملهای میکنید: پنجاه هزار تومان میدهید و در مقابل، کالایی دریافت میکنید و این کالا را به همان قیمت میفروشید. در اینجا شما هیچ استفادهای نبردهاید. حال اگر استفاده بردید ولی در مقابل، نیروی کار مصرف کردید، هر مقدار از استفاده مال که خرج خود شما و یا عائله شما بشود به شرط اینکه اسراف نکنید، جزء درآمد حساب نمیشود. آنچه را که علاوه بر سرمایه اصلی و مخارج عادی زندگیتان خالص به دست شما میآید، میگویند درآمد.

درآمد به چند شکل ممکن است باشد. یکی به همین شکل که عرض شد. البته در مورد درآمد نامشروع خمس معنی ندارد. یکی دیگر از اقسام درآمد گنج یا دفینهای است که صاحبش بکلی مجهول است و به دست کسی میافتد. میدانیم که در قدیمالایام مؤسسهای مثل بانک نبوده است که اگر مردم پول و جواهر قیمتی دارند در آنجا به امانت بسپارند و مطمئن باشند. البته در معابد این کار کمی معمول بوده ولی در غیر معابد معمول نبوده است. در نتیجه اینگونه اشخاص اموال خود را زیر زمین مخفی میکردند و اغلب آن را از نزدیکان و محارم خود نیز مخفی مینمودند.

مثلًا به پسر کوچکش نمیگفت، میترسید اگر به او بگوید من در فلان جا فلان مقدار اشرفی یا جواهر مخفی کردهام، او به کسی بگوید و بعد دزد یا زورمندی بیاید آن را ببرد. گاهی توفیق