نمیکند ولی آدمها، حیوانها، مرغها، چرندهها و پرندهها میآیند از این آب استفاده میکنند. وسیله است برای استفاده کردن دیگران، ولی خودش استفاده نمیبرد. بعضی از مردم هم اینجورند. اینها آنچه را که خداوند به وسیله من فرستاده است- قرآنِ من، دستورها و سنن من- در خودشان جمع میکنند مثل یک حوض آب، برای دیگران بیان میکنند و دیگران استفاده میکنند اما خود آن بدبختها هیچ استفاده نمیکنند. یک حوض آب هستند؛ دیگران از این حوض آب استفاده میکنند ولی خود حوض که از آب استفاده نمیکند.

میبینید دهها هزار حدیث حفظ است و اینها را برای مردم دیگر میگوید و آنها میگویند پای منبر فلانکس بودم یک حرفی شنیدم، از آن وقت که این حرف را شنیدهام من دیگر چنین میکنم. اما او خودش به حرف خودش عمل نمیکند. مثل یک آدمی است که چلوکبابی باز کرده و روزی پانصد ظرف چلوکباب به مردم میدهد و خودش یک ظرف هم نمیخورد. مردمِ دیگر از این چلوکبابی استفاده میکنند اما خود این آقای چلوکبابی آخرش میرود نان و پنیر میخورد.

اما سرزمین سومی هست، زمینی که خاک حسابی دارد، باران میآید، این جور خاکها باران را مثل یک ظرف آب نگه نمیدارد، بلکه در خودش جذب میکند اما رد هم نمیکند. در این زمین است که شما میبینید گلها و گیاهها و سبزهها میروید، این زمین است که بعد از مدتی میبینید سبز و خرّم و پر از گل و گیاه شد.

بنابراین پیغمبر اکرم آیا رحمت است تنها برای همین زمینی که در آن گیاه و سبزه روییده است یا برای همه؟ او برای همه رحمت است، یعنی بالقوه برای همه رحمت