تفسیر سوره انفال (10)

اعوذ باللَّه من الشیطان الرجیم

ذلِک بِانَّ اللَّهَ لَمْ یک مُغَیراً نِعْمَةً انْعَمَها عَلی قَوْمٍ حَتّی یغَیروا ما بِانْفُسِهِمْ وَ انَّ اللَّهَ سَمیعٌ عَلیمٌ [1].

راجع به این آیه شریفه در هفته گذشته مقداری بحث کردیم و آنچه اکنون عرض میکنیم مکمل و متمم آن است. مقدمتاً باید عرض بکنم که این جمله را باید همیشه در نظر داشته باشیم که الْقُرْآنُ یفَسِّرُ بَعْضُهُ بَعْضاً قرآن بعضی از آیات آن تفسیر کننده و توضیح دهنده بعضی آیات دیگر است. در خود قرآن کریم آیهای هست که در واقع متد قرآنشناسی را به ما معرفی میکند. این آیه «متدولوژی» قرآن است. آیه هفتم سوره آل عمران است؛ میفرماید:

هُوَ الَّذی انْزَلَ عَلَیک الْکتابَ مِنْهُ ایاتٌ مُحْکماتٌ هُنَّ امُّ الْکتابِ

[1]. انفال/ 53.