یکی از کتب سودمند و قوی بنیادی که در زمینه رابطه قرآن و علوم نوشته شده است، کتاب «قرآن و علوم طبیعت» نوشته دکتر مهدی گلشنی- دکترای فیزیک- است. او دلباخته معارف اسلامی اصیل است. پیشرفت او در این زمینه موجب شده تا در کنار سمت استادی فیزیک در دانشگاه صنعتی شریف، ریاست پژوهشگاه علوم انسانی کل کشور به وی سپرده شود. کتاب وی در این زمینه از بهترین کتابهای معاصر شناخته شده است. وی کتابش را در چهار فصل نوشته که در اصل، حاصل از چهار مقاله وی است که بدوا برای عرضه در برخی کنفرانسهای بین المللی تهیه شده بودند و همگی در مجلّات داخلی یا خارجی چاپ شده‌اند. فصل مشترک آنها این است که تماما مربوط به قرآن و علوم طبیعت هستند.
در فصل اول، تلقّی اسلام از دانش مطرح است. هدف نویسنده در آن این بوده که نشان دهد توصیه اسلام برای کسب دانش منحصر به معارف خاصّ شریعت نیست؛ بلکه شامل همه دانشهایی است که وسیله نزدیکی به خدا می‌شود؛ چون تمام دانشها، اعم از علوم طبیعی و علوم شرعی، همه وسایل قرب به خدا هستند و تا وقتی این نقش را ایفا می‌کنند اهمّیت دارند.
در فصل دوم، تلاش شده که دلایل اهمّیت علوم طبیعی از دیدگاه اسلام روشن شود. بر دو دلیل عمده متکی است: نقشی که این علوم در شناخت خداوند ایفا می‌کنند و نقشی که در استقلال و اعتلای امّت اسلامی دارند.
در فصل سوم، به پدیده‌های طبیعی در قرآن اشاره شده است.
در فصل آخر، مسأله شناخت طبیعت از دیدگاه قرآن مطرح شده است.
مؤلف محترم در این چهار فصل، مباحث را به گونه‌ای شایسته مطرح کرده و بخوبی از عهده آن بر آمده است و از این راه خدمتی قابل تقدیر به دین و قرآن کرده است. جزاه اللّه خیرا.