مؤلف آن قاضی ناصر الدین ابو الخیر، عبد اللّه بن عمر بن محمد علی بیضاوی شافعی است؛ منسوب به بیضاء که شهر معروفی در فارس بود و تا شیراز هشت فرسخ فاصله داشت. وی سمت قضاوت شیراز را بر عهده گرفت و در سمت خود برجسته، دقیق و خیّر بود و بر طبق گفته «سبکی» در سال 685 در گذشت. وی تألیفات ارزشمندی دارد که مهمترین آنها، همین تفسیر است که آن را بر اساس تفسیر «کشّاف» زمخشری نوشته است.
این تفسیر، دارای سبکی لطیف، عباراتی ظریف و قدرت بیانی شگفت است و به همین علت بسیاری از مفسران از جمله فیض کاشانی- در تفسیر «صافی»- بر آن تکیه کرده‌اند. بیضاوی در مسائل و نکات معضل و مشکل مربوط به آیات، نظریات