ابو نضر، محمد بن سائب کلبی [4] کوفی (متوفای 146). ابن خلکان می‌گوید: «کلبی، صاحب تفسیر و عالم به انساب و در این دو رشته سرآمد و مقتدای همگان بوده است». جلال الدین سیوطی می‌گوید: «به بلندایی و پر محتوایی تفسیر کلبی کسی ننگاشته است». [5]
این تفسیر از کهن‌ترین و باارزش‌ترین تفاسیر سلف شناخته شده و همواره مورد استفاده مفسران قرار داشته است. البته به جهت تهمت‌های ناروایی که به وی بسته بودند، بزرگان اهل حدیث و تفسیر و نیز تاریخ، از همان دوران، در هنگام نقل حدیث از وی، با کنیه یا لقب از او یاد می‌کردند و در حالی که او را یکی از سرشارترین منبع تفسیر و حدیث و تاریخ می‌شناختند. سمعانی می‌گوید: «ثوری و محمد ابن اسحاق، هنگام روایت از او، می‌گفتند: حدّثنا ابو النضر، تا شناخته نشود.
عطیّه عوفی او را با عنوان ابو سعید یاد می‌کرد و می‌گفت: حدثنی ابو سعید». [6]
آراء تفسیری وی در کتب پس از وی امثال طبری، سیوطی، ابن عطیه، ابن کثیر، طبرسی و غیره فراوان به چشم می‌خورد و غالبا با همان عنوان «کلبی» و احیانا با عناوین دیگر از او یاد می‌شود و شاید به همین جهت، فؤاد سزگین به اشتباه رفته که می‌گوید: «طبری در تفسیر، از کلبی بهره نگرفته و در تاریخ اندکی از او بهره گرفته است»! [7]