اصبغ بن نباته تمیمی، حنظلی، کوفی از اصحاب امیر مؤمنان و امام حسن علیهما السّلام است. عجلی می‌گوید: «او اهل کوفه، تابعی و ثقه است». ابن سعد می‌گوید: «او از شمار نخبه شیعیان و مسؤول پاسداران امیر مؤمنان بود». ابن حبان می‌گوید: «او شیفته دوستی امیر مؤمنان بود؛ لذا سخنانی دارد که عجیب می‌نماید [2] و موجب می‌گردد تا او را نادیده بگیرند»، ولی ابن عدی می‌گوید: «اگر راوی وی ثقه باشد به نظر نمی‌رسد در پذیرفتن روایت او مشکلی باشد؛ عمده اشکال در روایت کنندگان از اوست که باید دقت شود» [3].
استاد بزرگوار آقای خویی- طاب ثراه- می‌گوید: «نجاشی گفته است که او از پیشگامان سلف صالح است.- همچنین می‌گوید:- اصبغ بن نباته مجاشعی از صحابه خاص امیر مؤمنان علیه السّلام بود و سال‌ها پس از ایشان زندگی کرد. عهدنامه مالک و وصیت حضرت به فرزندش محمد را او روایت کرده است. او از جمله ده نفری است که امیر مؤمنان علیه السّلام آنان را برای حضور نزد خویش فراخواند و آنان را با نام و به عنوان خواص مورد ثقه خویش یاد کرد» [4]. (در شرح حال علقمة بن قیس به آن اشارت رفت).
او در رشته‌های علوم اسلامی به ویژه فقه و تفسیر، صاحب نظر و دارای روایات فراوانی است. [5]