نام کتاب : تفسیر و مفسران نویسنده : معرفت، محمدهادی جلد : 1 صفحه : 334
دانستهاند شاید از آن جهت باشد که از او نشانههایی از ولایت بروز گردیده بود که تحمل آن بر بسیاری دشوار بود؛ لذا چنین گمانی درباره او بردند. روایتی که در گفتار مرحوم خویی به آن اشارت رفت، حدیثی است که مرحوم صدوق از عطاء بن سائب از امام علی بن الحسین علیه السّلام روایت کرده است. حضرت فرمود: «اگر در میان ائمه جور و ستم قرار گرفتید، بر مبنای احکام آنان قضاوت کنید و عقیده خود را آشکار نسازید؛ چون کشته خواهید شد؛ و اگر به احکام ما عمل کردید، البته برای شما بهتر است» [1]. مرحوم صدوق هم او را از مشایخ شمرده است. [2] وفات امام سجاد علیه السّلام در سال 95 (سال فقهاء) اتفاق افتاد و ابن سائب پس از آن، حدود چهل سال زیست. چون وفات او در سال 136 بود. بدین جهت این روایت اگر دلالتی بر تشیع او داشته باشد- که دارد- تشیع او را در سالهای اول حیاتش اثبات میکند. او یک روایت دیگر هم از زاذان، ابو عمره فارسی کوفی (متوفای 82) درباره ماجرای یک قضاوت که امیر مؤمنان علیه السّلام در زمان خلافت عمر انجام داد، نقل کرده است؛ این قضاوت درباره امانتی بود که دو نفر نزد زنی به ودیعت گذارده بودند ... روایت را حریز بن عبد اللّه سجستانی از عطاء بن سائب از زاذان نقل کرده است. [3]
8. أبان بن تغلب بن رباح
ابو سعید بکری کوفی؛ شیخ طوسی درباره او میگوید: «ثقه و جلیل القدر است و منزلت عظیمی دارد. او از اصحاب امام سجاد، امام باقر و امام صادق علیهم السّلام بوده و از ایشان روایت کرده است. او در نزد ایشان از جایگاه خاصی برخوردار بود» [4].
[1] من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 3، شماره 3. تهذیب الاحکام، ج 6، ص 224، شماره 536/ 28 و ص 225، شماره 540/ 32. [2] شرح مشیخه صدوق، ص 125 (ملحق شده به کتاب من لا یحضره الفقیه، ج 4). [3] کافی، ج 7، ص 428، شماره 12. تهذیب الاحکام، ج 6، ص 290، شماره 804/ 11. [4] فهرست شیخ طوسی، ص 5 و 6.
نام کتاب : تفسیر و مفسران نویسنده : معرفت، محمدهادی جلد : 1 صفحه : 334