تفسیر و مفسران - معرفت، محمدهادی - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسیر و مفسران نویسنده : معرفت، محمدهادی جلد : 1 صفحه : 186

ابو هریره می‌گوید: «پیامبر آیه «یَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبارَها» [1] را تلاوت کرد، سپس فرمود: آیا می‌دانید اخبار زمین کدام است؟ حاضران گفتند: خدا و رسولش داناترند.
آنگاه فرمود: اخبارش بدین گونه است که علیه همه بندگان درباره اعمالی که روی زمین انجام داده‌اند شهادت می‌دهد و می‌گوید: فلان عمل را در فلان روز انجام داد» [2].
ابو الدرداء [3] می‌گوید: «شنیدم که پیامبر این آیه را قرائت نمودند: «ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْکِتابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنا مِنْ عِبادِنا، فَمِنْهُمْ ظالِمٌ لِنَفْسِهِ وَ مِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَ مِنْهُمْ سابِقٌ بِالْخَیْراتِ بِإِذْنِ اللَّهِ، ذلِکَ هُوَ الْفَضْلُ الْکَبِیرُ، جَنَّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَها ...» [4]. آنگاه فرمودند: پیشی گیرنده به نیکی‌ها و میانه‌رو، هر دو بدون محاسبه وارد بهشت خواهند شد و کسی که بر نفس خود ستم روا داشته، پس از یک حسابرسی آسان به بهشت وارد خواهد شد» [5].
عمران بن حصین [6] می‌گوید: «پیامبر تمام شب را برای ما درباره بنی اسرائیل می‌گفت و جز برای نماز از جا بر نمی‌خاست» [7]. احتمالا این موضوع، در یک یا چند شب معین که برای خود آنان معلوم بوده رخ داده است.
این بود اندکی از بسیار، و قطره‌ای از آبشار، که از چشمه‌سار حکمت و مهبط وحی الهی افاضه گردیده است. برکات آن همواره در گذر روزگار جاودانه باد.

[1] زلزله 99: 4.
[2] المستدرک علی الصحیحین، ج 2، ص 532.
[3] او عویمر بن مالک بن زید از برجستگان صحابه و از فقیهان و حکیمان آنان به شمار می‌آمد که در جنگ خندق حضور داشت و در سال 32 درگذشت.
[4] «سپس این کتاب را به آن بندگان خود که [آنان را] برگزیده بودیم، به میراث دادیم؛ پس برخی از آنان بر خود ستمکارند و برخی از ایشان میانه‌رو؛ و برخی از آنان در کارهای نیک به فرمان خدا پیشگامند؛ و این خود توفیق بزرگ است [در] بهشت‌های همیشگی [که به آنها در خواهند آمد». فاطر 35: 33- 32.
[5] المستدرک، ج 2، ص 426.
[6] در سال فتح خیبر اسلام آورد و در چند غزوه همراه پیامبر صلّی اللّه علیه و آله شرکت کرد. عمر او را به عنوان نماینده خود به بصره فرستاد تا به اهالی آن دیار فقه آموزد و منصب قضاوت را عهده‌دار باشد و پس از مدتی کوتاه از منصب قضاوت کناره گرفت. او از صحابه برجسته بود و در بصره کسی برتر از او نبود. وی دچار مرض تشنگی گردید که سی روز در حالی که در بستر خوابیده بود، به طول انجامید و در سال 52 دار فانی را وداع گفت.
اسد الغابه، ج 4، ص 137.
[7] المستدرک، ج 2، ص 379.

نام کتاب : تفسیر و مفسران نویسنده : معرفت، محمدهادی جلد : 1 صفحه : 186

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست