ابن الصباح- عبد السيد

- ذيلا بعنوان ابن الصباغ مذكور است.

ابن الصباغ- صالح‌

- بن عبد اللّه بن جعفر رجوع بابن الصباع على بن محمد ذيل شود.

ابن الصباغ- عبد السيد

- بن محمد بن عبد الواحد بن احمد بن جعفر شافعى، مكنّى به ابو نصر، معروف به ابن الصباغ، از مشاهير فقهاى شافعيّه ميباشد كه فقيه عراقين، محل رجوع و استفاده علماى آن نواحى، با ابو اسحق شيرازى سابق الذكر معاصر و شبيه وى بود. مدرّسى مدرسه نظاميّه بغداد در اوّل افتتاح بدو مفوّض، اخيرا بابو اسحق مذكور محول و بعد از وفات او باز بابن الصباغ موكول بوده و از تأليفات او است:

1- تذكرة العالم و الطريق السالم در اصول فقه 2- الشامل در فقه شافعى كه از اجود و اتقن و اصح كتب شافعيه و محل توجه اكابر بوده و شروحى بر آن نوشته‌اند 3- العدة و يا عدة العالم و الطريق السالم در اصول فقه و دور نيست كه همان كتاب تذكره مذكور فوق باشد و لكن ظاهر كشف الظّنون تعدد و غيرهم بودن آنها است. مخفى نماند كه شهرت صاحب ترجمه ابن الصباغ (با عين نقطه‌دار آخر) و در كشف الظّنون هم بنام عبد السيد بن محمد بن صباغ مذكور داشته و ظاهرش آنكه جدّش شغل صبّاغى داشته است. لكن در قاموس الاعلام بعنوان ابن الصباح (با حرف ح بى‌نقطه آخر) عنوانش داده و در ضمن آن حسن بن صبّاح را نيز تذكّر داده است. بهرحال ولادت او در چهار صد تمام و وفاتش در چهار صد و هفتاد و هفت و يا هشتاد و پنج هجرت وقوع يافته است.

(ص 640 ج 1 س و 329 ج 1 كا)

ابن الصباغ- على بن حميد

- يا عبد الحميد بن اسمعيل، مكنّى به ابو الحسن يا ابو الحسين، معروف به ابن الصباغ و گردويه، از اكابر عرفاى اوائل قرن هفتم هجرت ميباشد كه وسيله هدايت جمعى كثير و مرجع استفاده اكثر مشايخ صعيد مصر بوده و كراماتى بدو منسوب دارند. با آن‌همه اصرارى كه پدرش داشته،