آل ابى صفيه- ابو حمزه ثمالى‌

- سابق الذكر ابن ابو صفيه ثابت بن دينار و پسرانش محمد و حسين و على مثل پدرش ابو صفيه از ثقات محدّثين شيعه بوده‌اند. سه پسر ديگرش نوح و منصور و حمزه نيز در ركاب زيد بن على ع بشهادت رسيده‌اند و شرح مراتب موكول بكتب رجاليه است.

(ص 20 ج 5 عن و غيره)

آل احمر

عنوان مشهورى آخرين دولت اسلاميّه اندلس ميباشد كه بعنوان مشهورترين ايشان (بنى احمر) در فصل اوّل خاتمه نگارش داديم.

آل اخشيد- يا بنى اخشيد

- دولتى است كوچك كه در قرن چهارم هجرت باهتمام ابو بكر محمد بن طغج از شاهزادگان فرغانه تأسيس و خود را به اخشيد (كه لقب و عنوان نياگانش ملوك فرغانه بوده) ملقّب داشته و پنج تن از ايشان مدت سى و هشت سال بشرح ذيل بتبعيت بنى عباس در مصر حكومت كرده‌اند:

1- محمد بن طغج از 320 تا 334 ه ق‌

2- ابو جور بن محمد از 334 تا 349 ه ق‌

3- على بن محمد از 349 تا 355 ه ق‌

4- كافور اسود غلام محمد از 355 تا 356 ه ق‌

5- احمد بن على از 356 تا 358 ه ق‌

در سيصد و پنجاه و هشتم هجرت منقرض و فاطميّون سابق الذكر جاگير ايشان گرديدند.

(ص 804 ج 2 س)

آل ادريس‌

دولتى است كه در قرن دويم هجرت در مغرب اقصى از طرف ادريس بن عبد اللّه بن امام حسن بن على بن ابيطالب تشكيل يافته و شهر فاس را پايتخت نمود، مدت دويست و دو سال بشرح ذيل حكومت نمودند، آخرين ايشان حسن بن قاسم دستگير فاطميّون سابق الذكر شد، بقرطبه تبعيد و بسال سيصد و هفتاد و چهارم هجرت در همانجا مقتول و دولت آل ادريس منقرض و اراضى ايشان‌