خداوندا در توفيق بگشا

بقيه باب سيم‌

در ترجمه حال مصدرين بلفظ «ابن» از طبقات مذكور در اول كتاب ابن شاذان‌[1] ابن شاذان- احمد بن على- ذيلا ضمن شرح حال پسرش ابن شاذان محمد مذكور است.

ابن شاذان- فضل‌

- بن شاذان بن خليل نيشابورى، مكنّى به ابو محمد، از مشايخ حديث و ثقات و معتمدين محدّثين اواسط قرن سيّم هجرى اماميّه ميباشد كه فقيه متكلّم جليل القدر، از اصحاب حضرت جواد و امام على النقى و امام حسن عسكرى ع بود، بلكه بنوشته بعضى از حضرت رضا ع نيز روايت نموده است.

جلالت او كالشّمس فى رابعة النّهار واضح و آشكار و حاجتى باقامه بيّنه و برهان ندارد.

بتأليفات دينى بسيارى موفق شده كه از آنجمله است:

1- اثبات الرجعة 2- اربع مسائل فى الامامة 3- الاستطاعة 4- الاعراض و الجواهر 5- الايضاح فى الرد على سائر الفرق 6- الحجة فى ابطاء القائم 7- حدوث العالم 8- كتاب الرد على الباطنية و القرامطه 9- كتاب المتعتين متعة الحج و متعة النساء 10- مسائل البلدان و غير اينها كه يكصد و هشتاد كتاب بدو منسوب دارند. صاحب ترجمه در سال دويست و

[1]- ابن شاذان- در اصطلاح رجالى، فضل بن شاذان ميباشد كه ترجمه حال او فوقا مذكور ميشود.