زوجه عمر بن خطّاب و مادرش فاطمه زهرا ميباشد، زيد بن عمر و رقيه بنت عمر نيز از وى بوجود آمدند و اخيرا بعد از وفات خواهرش زينب كبرى زوجه عموزاده‌اش عبد اللّه بن جعفر گرديد و در حال حيات عبد اللّه پيش از سال پنجاه و چهارم هجرت وفات يافت.

سيّمى نيز همان زوجه مسلم بن عقيل بوده و ظاهرا او ام كلثوم وسطى ميباشد و براى هيچ‌يك از اين سه ام كلثوم، نامى ذكر نكرده و ظاهرش آنكه همانا نام اصليشان نيز همين ام كلثوم بوده است بلكه در ام كلثوم صغرى تصريح كرده كه نامش نيز ام كلثوم است. بعد از اين جمله گويد: حضرت على ع دخترى داشته زينب صغرى كه كنيه‌اش ام كلثوم بوده و قبرى هم كه در قريه راويه نامى كه در سمت شرقى دمشق شام ميباشد بدو منسوب است پس اگر اين ام كلثوم زينب صغرى همان ام كلثوم صغرى مذكوره باشد دختر ام كلثوم نام آن حضرت سه نفر است و شايد غير او باشد كه چهار نفر خواهد شد و اين چهار نفر غير از حضرت زينب كبرى است. بعد از اين جمله گويد اما ام كلثوم بنت امير المؤمنين ع كه در كربلا در حضور حضرت حسين ع بوده و در مراجعت از كربلا خطبه‌اى هم در كوفه خوانده معلوم نيست كه كدام‌يك از ايشان است و همه‌شان محتمل است انتهى كلامه ملخّصا و مترجما.

نگارنده گويد: بنابر آنكه وفات ام كلثوم كبرى مذكور پيش از سال پنجاه و چهارم باشد (چنانچه از خود اعيان الشيعة نقل شد) و با در نظر گرفتن اينكه قضيه كربلا در سال شصت و يك وقوع يافته اين احتمال منحصر به غير او ميباشد. چون رشته كلام به زينب كبرى و زينب صغرى منتهى و معرفت دو مزار مقدّس زينبيه مصر و زينبيه شام محل توجه انام بوده بلكه در مورد نذر و مانند آن محل ضرورت ميباشد كه بالفرض آن محل نذر را در كدام‌يك از آنها بايد معمول داشت، اينك خلاصه تحقيقى را كه شيخ جعفر نقدى سابق الذكر در كتاب زينب الكبرى نگاشته با برخى از محتويات نوشته‌هاى بعضى از اجلّاى ديگر بعد از اعتذار از اطناب محض تبرّك و توسّل بروحانيت مقدّسه ايشان زينت‌بخش اوراق مينمايد: