ابن هبة اللّه- عبد الحميد

- بعنوان ابن ابى الحديد مذكور شده است.

ابن هبة اللّه- عبد المؤمن‌

- بعنوان شرف الدين شقروه در القاب ذكر شده است.

ابن هبيرة- يحيى بن هبيره‌

- يا يحيى بن محمد بن هبيره، حنبلىّ المذهب، عون الدين اللّقب، ابو المظفر الكنية، ابن هبيرة الشّهرة، اديب شاعرمنشى از علماى حنبليّه و از اساتيد و مشايخ ابو الفرج ابن الجوزى ميباشد كه در اكثر علوم متداوله دستى توانا داشت، مدتى هم وزير مقتفى سى و يكمين خليفه عباسى (530- 555 ه ق- ثل- ثنه) و مستنجد سى و دومين ايشان بود و در سال پانصد و پنجاه و پنجم هجرت (كه سال اول جلوس مستنجد بوده) و يا شصتم هجرت درگذشته و از تأليفات و آثار قلمى او است:

1- ارجوزة فى الخط 2- ارجوزة فى المقصور و الممدود 3- الاشراف على مذاهب الاشراف در مذاهب اربعه و يك نسخه از آن در خزانه بانكى‌فور و دو نسخه نيز در خزانه مصريه موجود است 4- الافصاح عن شرح معانى الصحاح يعنى احاديث صحيحه و آن شرح احاديث صحيح بخارى و صحيح مسلم است 5- ملخص اصلاح المنطق ابن السكيت و غيرها.

(كف و ص 313 ج 2 كا و 618 ج 1 س و غيره)

ابن هرمه- ابراهيم بن على‌

- بن سلمة بن عامر بن هرمه، قرشى فهرىّ النسب، شيعىّ المذهب مدنىّ البلدة، ابو اسحق الكنية، ابن هرمة الشّهرة، از اكابر شعراى اواسط قرن دويم هجرت ميباشد كه زمان بنى اميّه و بنى عباس را ديده، اشعارش بسيار فصيح و در بلاد ديگر منتشر و بعضى از اهل فنّ او را به بشار و ابو نواس و نظائر ايشان ترجيح داده‌اند و از او است:

علاوه‌بر قريحه شعرى بسيار سخى و كريم الطّبع بود، سگهاى او از كثرت واردين مأنوس شده و اصلا صدا نمى‌زدند اينك در وصف آنها گويد: