ابن خلدون- عمر بن احمد بن خلدون‌

- حضرمى اشبيلى، مكنّى به ابو مسلم، از اشراف و مشاهير علماى اشبيليه اندلس ميباشد كه در نجوم و هندسه و طب و فلسفه ماهر و استاد ابن الصفار طبيب بود، بسال چهار صد و چهل و نهم هجرى قمرى در اشبيليه درگذشت. (ص 56 ج 1 مر و 621 ج 1 س)

ابن خلدون- يحيى بن محمد بن خلدون‌

- مكنّى به ابو زكريا، برادر ابن خلدون عبد الرحمن مذكور فوق، اديبى است بارع، از افاضل قرن هشتم هجرت، مؤلف كتاب بغية الرواد فى ذكر الملوك من بنى عبد الواد كه ملوك تلمسان هستند. اين كتاب دو جلد بوده و با ترجمه فرانسوى آن در تونس چاپ شده است.

(ص 99 مط)

ابن خلف- احمد بن عبد العزيز

- بعنوان ابن هشام احمد خواهد آمد.

ابن خلف- سيد على خان‌

- بعنوان حويزى سيد على خان نگارش يافته است.

ابن خلفه- شيخ محمد

- بن اسمعيل خلفه حلّى، معروف به ابن خلفه، از فضلاى شعراى قرن سيزدهم هجرى قمرى ميباشد كه بسال هزار و دويست و چهل و دويم در اوّل طاعون عمومى در حلّه وفات يافت و جنازه‌اش بنجف اشرف نقل شد و از آثار او تخميس قصيده ميميه مشهوره فرزدق است.

(ص 11 ج 4 ذريعه)

ابن خلكان- احمد

- بن محمد بن ابراهيم بن ابى بكر بن خلّكان، هكارى، اربلىّ الولادة، برمكىّ النسل، اشعرىّ الاصول، شافعىّ الفروع، شمس الدين اللّقب، ابو العباس الكنية، ابن خلكان الشّهرة، از مشاهير مورّخين و قضاة و علماى نامى قرن هفتم هجرت، از معاصرين خواجه نصير طوسى و محقّق حلّى و علّامه حلّى و نظائر ايشان بود. بسال ششصد و هشتم هجرت در شهر اربل از بلاد ناحيه هاكريه يا هكاريه (با فتح و تشديد) از نواحى موصل متولد شد و بهمين جهت به اربلى و هكارى هم موصوف گرديد، (كه بنابر اوّل محرّف هاكرى است) نسبش بچندين واسطه به يحيى‌