و وفيات اهل بيت طهارت ع كه تاريخ الائمة نيز گويند 3- شرح جمل ابن جنى 4- شرح لمع ابن جنى 5- المرتجل فى شرح الجمل كه شرح جمل عبد القاهر جرجانى است. ابن الخشاب در ماه رمضان پانصد و شصت و هفتم يا هشتم هجرى قمرى در هفتاد و پنج سالگى در بغداد وفات يافت و در مقبره احمد بن حنبل نزديكى قبر بشر حافى بخاك رفت.

(ص 57 هب و 451 ت و 289 ج 1 كا و 353 ج 1 مه و 47 ج 12 جم)

ابن خشكنانچه- احمد

- بن على بن وصيف بغدادى، مكنّى به ابو الحسين، بنوشته معجم الادبا كاتب بليغ فصيح شاعر بود، سه كتاب صناعة البلاغة و فوائد و نثر موصول بنظم هم تأليف او ميباشد و ديگر از زمان او چيزى ننوشته است.

نگارنده گويد شرح حال پدرش على بن وصيف را بعنوان خشكنانچه نگارش داده و نيز تذكر داديم كه وفاتش در زمان حيات معاصر و معاشرش ابن النديم (متوفى بسال 385 ه ق- شفه) بوده و همين سه كتاب مذكور نيز تأليف على است نه پسرش احمد. بنابراين احمد، از رجال اواخر قرن چهارم بوده و يا باحتمال قريب اوائل پنجم را نيز ديده و سه كتاب مذكور هم از او نبوده است. (ص 229 ج 1 جم و اطلاعات متفرقه)

ابن الخصيب- احمد

- بن اسمعيل بن ابراهيم بن خصيب بن عبد الحميد، اديب نحوى لغوى كاتب منشى فصيح بليغ شاعر ماهر، از فضلاى قرن سيّم هجرت ميباشد كه در فنون بلاغت خبير، در فنون شعرى بصير و بديگران مقدّم بود، با معاصر خود ابن المعتز (متوفى بسال 296 ه ق- رصو) طريق مودت پيموده و مكاتبات و مراسلاتى داشته‌اند. از تأليفات احمد است:

1- ديوان الرسائل 2- صفة النفس 3- طبقات الكتاب و غيره و سال وفاتش بدست نيامد.

(ص 227 ج 2 جم)

ابن الخطاب- تقى الدين‌

- طبيب، ملقّب به رأس عينى، از اطبّاى عصر مستعصم سى و هفتمين خليفه عباسى و آخرين ايشان (640- 656 ه ق- خم- خنو) و طبيب خاص سلطان غياث الدين يازدهمين سلطان سلجوقى روم (636- 644 ه ق- خلو- خمد) و خانواده‌اش بود، نزد ايشان بسيار محترم، عاقبت علاوه‌