را از اكابر وقت تكميل نمود، عده مشايخ اجازه‌اش از هزار متجاوز و مشايخ سماعش نيز بالغ بدو هزار بود، كتب بسيارى بخط خودش كه بسيار خوب بوده استنساخ نموده و همه آنها را در حين وفاتش با املاك خودش وقف نمود.

از آثار قلمى و تأليفات او است:

1- ذيل تاريخ ابو شامة كه از سال ششصد و شصت و پنجم هجرت كه سال ولادت خود او و وفات ابو شامه است شروع كرده و چندين مجلّد ميباشد 2- معجم الشيوخ كه حاوى شرح حال مشايخ خود بوده و محل استفاده محدّثين است. وفات ابن البرزالى بسال هفتصد و سى و هشتم يا نهم هجرت در اثناى مسافرت مكّه واقع شد و در قريه خليص نامى نزديكى مكّه مدفون گرديد.

(كف و ص 606 ج 1 س و 237 ج 3 كمن و غيره)

ابن برنيه‌

در اصطلاح رجالى هبة اللّه بن احمد بن محمد كاتب است.

ابن برهان- احمد بن برهان‌

- (بفتح ب) حنفى، از اكابر علماى حنفيّه ميباشد كه در سال هفتصد و سى و هشتم هجرت درگذشت.

(سطر 12 ص 71 ت)

ابن برهان- احمد بن على بن محمد

- شافعى، مكنّى به ابو الفتح، معروف به ابن برهان، (بضمّ ب) از اكابر علما و فقهاى شافعيّه ميباشد كه در اصول و فروع مذهب خود متبحّر، در مسائل خلافيه و وفاقيّه متبصّر بود. فقه را از ابو حامد غزالى و بوبكر شاشى و الكيا هراسى اخذ نمود، در اصول فقه مابين علماى عامّه ضرب المثل بود. كتاب وجيز نامى در آن فن شريف تأليف داده و بيشتر او را ابو الفتح بن برهان اصولى گويند. در پانصد و بيستم هجرت درگذشت و در قاموس الاعلام سال وفات او را برقم هندسى 250 نوشته و آن اشتباه و ناشى از تحريف كاتب است كه رقم 5 را برقم 2 مقدّم داشته است.

(س 71 ت و 30 ج 1 كا و 606 ج 1 س)

ابن برهان- عبد الواحد

- بن على بن عمر، يا عمران بن اسحق بن ابراهيم بن برهان، مكنّى به ابو القاسم، معروف به ابن برهان (بفتح ب)