(ص 410 ض و 295 سفينة الشعراء و 4744 ج 6 س و 365 تذكره حسينى)

هلالى- سليم‌

- (بر وزن كميل) بن قيس عامرى كوفى هلالى، مكنّى به ابو صادق، از اجلّاى محدّثين شيعه و اكابر اصحاب حضرت امير المؤمنين و حسنين ع و حضرت سجّاد و حضرت باقر عليهم السلام ميباشد كه نزد آن بزرگواران بسيار محبوب، بمنزله اركان اربعه و اخبار بسيارى در مدح او وارد و از اولياى خانواده عصمت بود. كتاب او معروف و يكى از اصول اربع مأه مشهوره و نخستين كتابى است كه از شيعه ظهور يافته است. در آن كتاب از حضرت امير المؤمنين ع و سلمان و ابو ذر و مقداد و عمّار روايت ميكند و صدوق و كلينى و ديگر اكابر محدّثين اعتماد تمام بر آن دارند. هلالى گفتن او بجهت آن بوده كه هميشه هلال را ميديده است. در نخبة المقال گويد:

(ص 262 هب و سطر 17 ص 3 ت و كتب رجاليه)

هلالى- شيرازى‌

- در ضمن هلالى استرآبادى مرقوم شد و رجوع بدانجا نمايند.

هلالى- عثمانى‌

- از شعراى عثمانى قرن دهم هجرت و از اهالى استانبول و به طاقيه‌دوز موصوف بود. ترجمه تركى نظمى و نثرى كليله و دمنه و ديوانى مرتب تركى از آثار قلمى او بوده و در سال نهصد و پنجاهم يا پنجاه و سيّم يا هشتاد و سيّم هجرى قمرى درگذشت و از اشعار او دسترس نگرديد.

(كف و ص 4743 ج 6 س)

هلاليه‌

شعبه‌ايست از غلاة كه اتباع احمد بن هلال كرخى عبرتائى ميباشند.

احمد از اصحاب حضرت امام حسن عسكرى ع بود كه بعد از وفات آن حضرت وكالت و نيابت خاصّه عثمان بن سعيد عمروى را انكار نموده و خودش بدعوى با بيّت آغاز كرد. وى بلعن و غلو متّهم و مشهور و روايات مختصه او مردود ميباشد بشرحى كه در كتب رجال و غيبت مذكور است.