نيشابورى- محمد بن عبد اللّه‌

- بعنوان ابن البيع در باب كنى خواهد آمد.

نيشابورى- محمد بن على‌

- بعنوان فتال محمد بن احمد مراجعه شود.

نيشابورى- محمد بن محمود

- بعنوان ظهير الدين نگارش يافته است.

نيشابورى- محمد بن يحيى‌

- بعنوان محيى الدين نگارش داده‌ايم.

نيشابورى- مسلم بن حجاج‌

- بعنوان قشيرى نگارش يافته است.

نيشابوريان‌

در اوّل اسانيد روايات كافى كلينى و تهذيب شيخ طوسى عبارت از محمد بن اسمعيل عن الفضل بن شاذان و شرح حالشان در كتب رجاليّه است.

نيكو- حاج ميرزا حسن‌

- معروف به نيكو و مؤلف كتاب فلسفه نيكو ميباشد كه در طهران چاپ شده و بس مشهور است. شرح حال اجمالى او موافق آنچه در روزنامه آيين اسلام منتشره طهران بقلم خودش نشر داده و بالمشافهة نيز صحت آنرا تصديق نموده بعد از تلخيص اين نگارنده بدين شرح است: در سال هزار و دويست و نود و هشت هجرى قمرى در بروجرد متولد شد، در هشت و نه سالگى بمكتب خانه معمولى وقت (دبستان) رفت، بعد از خواندن قرآن و فارسيات متداوله و مقدمات لازمه ادبيّه بتحصيل منطق و فقه و اصول و مختصرى از فلسفه و تاريخ و رجال و تفسير و رياضيّات متداوله اشتغال يافت، در سال هزار و سيصد و بيست و يكم هجرت بعزم ادامه تحصيلات علميّه بعتبات عرش درجات رفت، تقريبا سه ماه در حوزه درس آخوند خراسانى ملا محمد كاظم سابق الذكر حاضر گرديد، بيشتر در نجف يا كربلا بتهجّد و شب‌زنده‌دارى و توبه و انابه و گريه و زارى و مناجات با قاضى الحاجات مشغول و همواره توفيقات غيبى و صفاى قلب لاريبى نهايت مأمولش بود. در تمامى اين احوال يك ذوق ادبى و عرفانى در خود ديده و قهرا مجذوب و دلباخته كلمات عرفا و صوفيّه گرديد بحدى كه قصائد شيواى خاقانى‌ها و قاآنى‌ها در ميزان فكر او ارزش و سنجش يك شعر عارفانه‌