از كميل نقل كرده كه بحضور مبارك حضرت امير المؤمنين ع عرضه داشتم كه يا امير المؤمنين اريدان تعزفنى نفسى قال ع يا كميل اى نفس تريد قلت يا مولاى هل هى الا نفس واحدة فقال ع يا كميل انما هى اربع- النامية النباتية و الحسية الحيوانية و الناطقة القدسية و الكلمة الالهية و لكل واحدة من هذه خمس قوى و خاصتان- الحديث. آن حضرت بعد از اين جمله ببسط و بيان آن نفوس چهارگانه و دو خاصّه و پنج قواى هريك از آنها پرداخت كه نقل آنها اطناب و خروج از وضع كتاب و علاوه دور از حيطه استعداد اغلب مراجعه‌كنندگان ميباشد و جمله فوق نيز محض من باب تيمّن و اشعار بجلالت كميل بود كه مجرّد اين دو فقره سئوال به دوربينى فكر و كمال معرفت او مشعر و جوابهاى آن مخزن علم الهى از كمال استعداد وى حاكى و از نوادر احاديث اهل بيت بوده و بنظر حقيقت عنوان درس عمرى اكابر فلاسفه و حكما ميباشد. عنقا شكار كس نشود دام باز چين.

(مجمع البحرين و ص 537 ت و 123 لس و كتب رجاليه)

نخعى- مالك بن حارث‌

- بعنوان اشتر نگارش داده‌ايم.

نخلبند شعرا- خاجوى كرمانى محمود

- بعنوان خاجو نگارش يافته است.

نديم‌[1]

نديم- ابراهيم بن ماهان بن بهمن‌

- ابو اسحق الكنية، ايرانىّ الاصل، كوفىّ الولادة، تميمىّ القبيلة، موصلىّ الاقامة، از معروف‌ترين موسيقى‌دانهاى عرب ميباشد كه آن فن را پيش استادان ايرانى تحصيل كرد و در آواز و نواختن عود مهارتى بسزا يافت، در زمان خود در غنا و سرود و خوانندگى و اختراع الحان متنوعه بى‌نظير

[1]- نديم- در اصل لغت عرب، هم‌كاسه و هم‌پياله و هم‌جليس شراب را گويند و اخيرا مطلق هم‌نشين و هم‌داستان شب را اطلاق ميكنند. بفرموده تنقيح المقال در عرف اواخر كسى است كه در دربار سلاطين محض بجهت قصه‌خوانى و تاريخ‌گوئى و ديگر مراسم انس مجلس شاه (از مطايبات و فكاهيات و غيرها) تخصيص يافته باشد و اين كلمه در اصطلاح رجالى لقب احمد بن ابراهيم بن اسمعيل و محمد بن اسحق و بعضى ديگر است.