نجم الدين- عاملى، نجم الدين بن محمد

- حسينى عاملى، از فضلاى فقهاى اماميّه عصر شيخ بهائى (متوفى بسال 1031 ه ق- غلا) و يا متأخر از او ميباشد. از شيخ حسن صاحب معالم سابق الذكر اجازه داشته و كتاب اثنى عشريّه او را شرح كرده است و مشخّص ديگرى بدست نيامد. نگارنده گويد: نام اصلى صاحب ترجمة همان نجم الدين است و بجهت شبهه لقب ثبت اوراق گرديد.

(باب نون از رياض العلماء)

نجم الدين- عبد الرحمن‌

- بعنوان بيضاوى عبد الرحمن نگارش يافته است.

نجم الدين- عبد الغفار بن عبد الكريم‌

- قزوينى شافعى، ملقّب به نجم الدين، از مشاهير فقهاى شافعيّه ميباشد كه در فقه و حساب و حسن اختصار يدى طولى داشته و از تأليفات او است:

1- الحاوى الصغير فى الفروع كه از كتب معتبره شافعى، وجيز اللّفظ و بسيط المعنى، محرّر المقاصد و مهذّب المبانى، محل توجه فحول بوده و شروح بسيارى بر آن نوشته‌اند. اما حاوى كبير نيز در فقه و تأليف على بن محمد ماوردى سابق الذكر است 2- شرح اللباب. وفات او در سال ششصد و شصت و سيّم يا پنجم هجرت واقع گرديد.

(كف و 380 ج 4 س و غيره)

نجم الدين- عبد اللّه بن محمد

- بعنوان نجم الدين رازى مذكور شد.

نجم الدين- على بن عمر دبيران‌

- بعنوان كاتبى قزوينى نگارش يافته است.

نجم الدين- على بن محمد

- در باب كنى بعنوان ابن الصوفى خواهد آمد.

نجم الدين- عمارة بن ابى الحسن على بن زيدان‌

- يمنى مذحجى، معروف به فقيه يمانى يا يمنى، مكنّى به ابو محمد، از مشاهير شعرا و فقهاى شافعيّه ميباشد كه در سال پانصد و سى و يكم هجرت از مولد خود قصبه مرطان از توابع تهامه يمن بشهر زبيد يمن رفت، چهار سال بتكميل فقه پرداخت، اخيرا بزيارت كعبه‌