هم از تلامذه ملا حسنعلى شوشترى و بعضى از اكابر ديگر بوده و از مصنّفات او است:

1- جامع الزيارات العباسى كه بزبان فارسى براى شاه معظم تأليف داده است 2- حاشيه الهيات شفا 3- حاشيه شرح اشارات 4- ذخيرة المعاد فى شرح الارشاد كه تا آخر باب حج است و در طهران چاپ شده و بجهت همين كتاب به صاحب ذخيرة نيز موصوف است 5- روضة الانوار فى آداب الملوك 6- شرح زبدة الاصول شيخ بهائى 7- كفاية الفقه كه در تهران چاپ شده و غير اينها و اين رباعى نيز از او است:

وفات او بسال هزار و نودم هجرى قمرى در اصفهان واقع شد و جنازه‌اش بمشهد مقدّس رضوى ع نقل گرديد و در مدرسه ميرزا جعفر در سردابى محاذى قبر شيخ حرّ عاملى مدفون است. در مادّه تاريخ وفاتش گفته‌اند: شد شريعت بى‌سرو (680) افتاد از پا اجتهاد (410) كه مجموع عدد شريعت بى‌شين و اجتهاد بى‌دال مادّه تاريخ است.

(ص 116 ت و 386 مس و 235 هب و غيره)

محقق طوسى-

محمد بن محمد بن حسن بعنوان خواجه نصير طوسى نگارش يافته است.

محقق قمى-

ابو القاسم بن محمد حسن بعنوان ميرزاى قمى خواهد آمد.

محقق كركى- شيخ على بن عبد العالى‌

- عاملى كركى، مكنّى به ابو الحسن، ملقّب به نور الدين، معروف به محقق كركى و محقق ثانى و بهر يك از شيخ علائى و مروج المذهب و المولى المروج و عالم ربانى موصوف و نام و نسب او بنا بنوشته روضات و چندين موضع از ذريعة على بن حسين بن عبد العالى و در بعضى از مواضع على بن حسين بن على بن عبد العالى بوده و بنابراين دور نيست كه على بن عبد العالى گفتن او چنانچه مشهور است از قبيل نسبت بجدّ باشد كه بسيار متداول است. بهرحال وى از فحول علماى قرن دهم عهد شاه تهماسب صفوى (930- 984 ه ق- ظل- ظفد) و عالمى است عامل فقيه كامل مجتهد اصولى محقّق مدقّق، نادره زمان و علّامه وقت‌