و در قبرستان (نوح قيوسى) مدفون گرديد. (ص 3 ج 5 فع و 3046 ج 4 س)

عاصم افندى‌

همان عاصم ابو الكمال مذكور فوق است.

عاصمى‌[1]

عاصمى احمد بن ابراهيم‌

- در باب كنى بعنوان ابن الزبير خواهد آمد.

عاصمى احمد بن محمد

- بن عاصم بن عبد اللّه، ابو عبد اللّه الكنية، عاصمى الشّهرة، كوفىّ الاصل، بغدادىّ المسكن، از ثقات و معتمدين محدّثين اماميّه، خواهرزاده يا برادرزاده على بن عاصم محدث و استاد كلينى (متوفّى بسال 329 ه ق- شكط)، از وكلاى ناحيه مقدّسه، از كسانى است كه بشرف حضور مبارك حضرت صاحب الامر عجّل اللّه فرجه و سهّل مخرجه مشرّف و بمعجزه آن بزرگوار واقف شده‌اند. تأليف چند كتاب بدو منسوب كه از آن جمله كتاب النجوم است. سال وفاتش بدست نيامد. مخفى نماند كه حسن پسر احمد فوق نيز بعاصمى معروف و از كسانى است كه در علم نجوم شهرت داشته‌اند. (ملل و ص 197 هب و كتب رجاليه)

عاصى‌

شيخ محمد حسن بن شيخ محمد رفيع- رشتى اصفهانى، متخلّص به عاصى، از افاضل قرن سيزدهم هجرت بوده و از آثار او است:

1- جامع المصائب در دو مجلد كه هريكى چندين مجلس است 2- وسيلة النجات‌

[1]- عاصمى- در اصطلاح رجالى، لقب احمد بن محمد بن احمد بن طلحه، احمد بن محمد بن عاصم، محمد بن سلامة، عيسى بن جعفر بن عاصم و غيره ميباشد و شرح حال ايشان موكول بدان علم شريف است. موافق نقل تنقيح المقال، صدوق، عاصمى را از كسانى شمرده است كه بشرف حضور حضرت ولى عصر ارواح العالمين فداه مشرف و بمعجزه آن بزرگوار وقوف رسانده‌اند و صدوق، اسم اين عاصمى را بيان نكرده و موافق تحقيقى كه صاحب تنقيح المقال بعمل آورده عاصمى مذكور در كلام صدوق، همان عيسى بن جعفر بن عاصم است و از شرح حال احمد بن محمد بن عاصم فوق كه بطور اجمال مذكور ميشود معلوم مى‌گردد كه عاصمى مذكور در كلام صدوق، همين احمد است و شايد هردو بوده باشد و تحقيق مراتب خصوصا شرح حال عيسى بن جعفر موكول بكتب رجاليه است.