وفات عينى، بسال هشتصد و پنجاه و پنجم هجرت در نود و چهار سالگى در مصر واقع شد و در همان مدرسه مذكور فوق خودش مدفون گرديد و اينكه تاريخ وفات او را در قاموس الاعلام سال هفتصد و شصت و دويم هجرت ضبط كرده اشتباه ولادت بوفات است كه ولادت او موافق آنچه از مدت مذكور عمرش مكشوف بوده و در روضات و غيره نيز تصريح كرده‌اند سال هفتصد و شصت و دويم بوده است. عينى، با آن‌همه جلالت و تبحّر علمى كه داشته كلمات وحشيه غريبه غير مأنوسه استعمال ميكرده است و در روضات الجنّات سه سطر از خطبه كتاب فرائد او را نقل كرده كه تماما منفور طباع عموم ميباشد و ضرورتى بنقل آنها در اينجا نيست. قوه شعريّه او نيز بسيار پست و بى‌ارزش و اشعارش غالبا بى‌وزن بوده است. ابن حجر، اشعار ركيكه او را كه در منظومه سيرة الملك المؤيّد نام او بوده استخراج كرده و بالغ بچهارصد بيت شده و آنها را كتابى كرده و به قذى العين من نظم غراب البين ناميده است.

(ص 754 ت و 205 هب و 98 ج 5 فع و 3233 ج 5 س و غيره)