ركعت بخودش واجب كرده بود و على التوالى بجاى مى‌آورد تا آنكه قدمها و ساقهايش ورم كردند و اينگونه اقوال و افعال زاهدانه‌اش بسيار است.

(ص 24 ج 1 لر و 3054 ج 4 س و غيره)

عنبرى يحيى بن محمد بن عبد اللّه بن عطا بن صالح- نيشابورى‌

، اديب فاضل مفسّر لغوى، ملقّب به عنبرى، مكنّى به ابو زكريا، از افاضل قرن پنجم هجرت بوده و در ماه شوال چهارصد و چهل و چهارم هجرت در هفتاد و شش سالگى درگذشت. (ص 34 ج 20 جم)

عنترى‌

محمد بن محمد- بجلى، بعنوان ابو المؤيد در باب كنى خواهد آمد.

عنزى‌

لقب رجالى ابان بن ارقم، اياس بن قتاده، حمزة بن عباده و جمعى ديگر است.

عنسى‌

لقب رجالى عمّار بن ياسر و بعضى ديگر است.

عنصر المعالى‌

كيكاوس بن اسكندر بن قابوس بن وشمگير- ملقّب به عنصر المعالى، معروف به كاوس گيلانى، از ملوك جبل از اكابر دانشمندان و ارباب كمال بود، كتاب قابوس‌نامه، كه بسال هزار و سيصد و بيست و پنجم هجرت در بمبئى چاپ شده از او است كه براى فرزند خود گيلان شاه تأليفش داده و در سال چهارصد و شصت و دويم هجرت درگذشت. (كف و غيره)

عنصرى حسن بن احمد- بلخى‌

، موصوف به حكيم، مكنّى به ابو القاسم، از نامداران شعراى ايرانى ميباشد كه مقتداى ادباى فصاحت شعار، پيشواى سخنوران بلاغت آثار، در مدّاحى و حكمت گوئى گوى سبقت از ديگران ربود، سرآمد شعراى مخصوص بلكه ندماى حضور سلطان محمود سبكتكين بود. در نتيجه، ثروت و سامان بى‌پايان كه كسى را ياراى برابرى با وى نبوده اندوخت و خاقانى در اين معنى گويد: