از اكابر تلامذه سيد مهدى بحر العلوم و اكثر علوم متداوله را جامع و از تأليفات او است:

1- ارجوزة فى الرجال اوله:

تا آنكه گويد:

2- التحقيق فى اصول الفقه كه دو جلد است 3- ديوان شعر در مدايح ائمه اطهار عليهم السلام 4- الرائق كه اشعار متقدمين و متأخرين را حاوى است 5- رياض الجنان فى اعمال شهر رمضان كه در بغداد چاپ شده است 6- شرح ارجوزه مزبوره و از اشعار او است:

مخفى نماند كه سيد ابراهيم برادر سيد احمد عطّار و سيد حسن بن سيد باقر بن سيد محمد برادرزاده او و سيد عيسى ابن سيد مصطفى ابن سيد محمد برادرزاده ديگر و سيد باقر ابن سيد ابراهيم ابن سيد محمد برادرزاده ديگر او نيز از شعرا و فضلاى زمان خودشان بوده و ايشان نيز به عطار مشهورند و شرح حال ايشان موجب اطناب است.

(ذريعه و ص 129 ج 1 من و 4 ج 1 عه)

عطار حسن بن احمد- همدانى‌

، بعنوان ابو العلاء در باب كنى خواهد آمد.

عطار محمد بن ابراهيم- نيشابورى‌

، ملقّب به فريد الدين، مكنّى به ابو بكر يا ابو طالب يا ابو حامد، معروف به شيخ عطار از اكابر عرفا و مشاهير مشايخ صوفيّه، اصول شريعت و طريقت و حقيقت را جامع، با كمال صدق و صفا غرق درياى يقين و معرفت، از مريدان شيخ مجد الدّين بغدادى از خلفاى شيخ نجم الدين كبرى بود. از دست وى خرقه پوشيد، بصحبت بسيارى از مشايخ رسيد، در زمان كودكى صحبت قطب الدين حيدر تونى را درك كرد و كتاب حيدرى‌نامه را نيز بنام وى تأليف داد. از كثرت جلالت، گاهى به شيخ الاوليا موصوف و هنگامى به سلمان ثانى و كشاف المعارف و الاسرار متّصف بوده و با اوصاف و مدايح ديگرش نيز ميستايند. شبسترى در گلشن راز گويد: