و نشر تعليمات دينى شد، در اعلاى كلمه حق اسلامى اهتمام تمام بكار برد، همه‌گونه زحمات را متحمّل بود، از شيخ زين العابدين مازندرانى و بعضى ديگر از اكابر روايت كرده و از تأليفات او است:

1- امل الامل فى تحقيق بعض المسائل كه بزبان پارسى و در حل بعضى از مشكلات علم كلام است 2- البضاعة المزجاة 3- تفسير سوره يوسف 4- تكملة ينابيع الانوار در تفسير و كتاب ينابيع مذكور در تفسير سه جزو از قرآن مجيد و تأليف والد ماجد سيد العلما است 5- الشمعة فى احكام الجمعة كه آنرا در موقع تشرف بزيارت حضرت امام رضا ع بناصر الدين شاه قاجار منسوب داشته و بلمعه ناصريه موسومش گردانيد كه مذكور شد 7- نور الابصار فى اخذ الثار 8- اليواقيت و الدرر فى احكام التماثيل و الصور و غير اينها. چنانچه اشاره شد سيد العلما در زمان ناصر الدين شاه بزيارت آستان مقدّس رضوى ع مشرّف و مورد احترامات و عنايات ملوكانه گرديد و از طرف آن شاه والاجاه بلقب حجة الاسلام ملقّب شد. سيد العلما در بيستم جمادى الاولى هزار و سيصد و هفتم هجرت وفات يافت. (ذريعة و 113 ج 1 عه)

سيد على خان حويزى،

بعنوان حويزى نگارش داديم.

سيد على خان شيرازى يا سيد على خان مدنى‌

در ضمن شرح حال سيد على خان حويزى فوق نگارش يافته است.

سيد على خان هندى،

از شعراى نامى هندوستان ميباشد كه بحسن خط و كتابت معروف، بجواهر رقم موصوف، كتابدار عالم‌گير شاه هندى اورنگ زيب (1077- 1118 ه قمرى) از ملوك تيموريّه هند بوده و از اشعار او است:

زمان وفات و مشخّص ديگرى بدست نيامد. (ص 2742 ج 4 س)

سيد عليم اللّه بن سيد عتيق اللّه‌

- چشتى، از عرفاى هند ميباشد كه علاوه بر علم حقيقت در علوم ظاهرى نيز گوى سبقت از ديگران ربوده بود، كراماتى بدو منسوب ميباشد و از تأليفات او است:

1- نهار الاسرار كه شرح بوستان سعدى است 2- زبدة الروايات در فقه 3- نثر الجواهر فارسى 4- نزهة السالكين كه شرح اخلاق ناصرى خواجه نصير طوسى است. وفات او در