در سال 980 ه قمرى (ظف) درگذشت. (ص 2384 ج 3 س)

رهاوى ايوب‌

- از مترجمين اطبّاى عهد خلفاى عباسى ميباشد كه كتب بسيارى را از يونانى بعربى و سريانى ترجمه كرد، عمده معرفت او در لغت سريانى بوده و در زبان عربى نيك‌بصيرت نداشته است و شرحى ديگر بدست نيامد.

(ص 240 ج 1 مر)

رهنى عبد اللّه بن احمد، محمد بن بحر، محمد بن يحيى‌

- و شرح حال ايشان در رجال است.

رهى محمد ابراهيم‌

- اصفهانى، بواسطه ذوق فطرى، از قصابى كه شغل او بوده كناره كشيد با رفيق اصفهانى سالف الترجمة معاشرت كرده از وى تخلّص گرفت و از اشعار او است:

در سال 1226 ه قمرى (غركو) درگذشت. (ص 143 ج 2 مع)

رهى همگر مجد الدين‌

- بهمين عنوان خواهد آمد.

رهين المحبسين ابو العلاء احمد بن عبد اللّه‌

- بعنوان معرى خواهد آمد.

رياشى احمد بن ابى نعيم‌

- مكنّى بابو صخره، از شعراى عهد مأمون عباسى ميباشد، اشعار او در ذمّ خلفاى عباسى و يحيى بن اكثم قاضى است كه معروف بعمل شنيع معروف بوده، مشهور است روزى مأمون در مقام تعريض بيحيى، قائل اين شعر را از خود يحيى پرسيد: