در فقه حنفى از او است، اين كتاب شرح كتاب اشباه و نظائر ابن نجيم مصرى است، در لكناو و استانبول، با كتاب غمز عيون البصائر احمد بن محمد حموى حنفى در يكجا چاپ شده‌اند و تاريخ وفات نجم الدين بدست نيامد. (ص 951 و 953 مط)

رملى محمد بن احمد

- بعنوان شافعى صغير خواهد آمد.

رملى محمود بن حسين‌

- بعنوان كشاجم خواهد آمد.

رملى نجم الدين بن خير الدين‌

- در ضمن شرح حال پدرش رملى خير الدين مذكور شد.

رندجى‌

لقب حسين بن ابى العلاء ميباشد كه شرح حالش در كتب رجاليّه است. در تنقيح المقال گويد: رندج زاج و يا چرمى است سياه، يا رنگ سياهى است كه كفش و موزه را بدان رنگ كنند و رندجى فروشنده يا سازنده رندج را گويند. در اكثر نسخ زندجى است كه اوّل آن حرف زاى بانقطه بوده و نسبت آن بغير قياس، به ديهى زندجان نامى از ديهات ترمد از بلاد ماوراء النهر ميباشد و مقتضاى قياس زندجانى گفتن است و يا خود منسوب بزندج است كه نوعى از لباس بوده و حسين مذكور بافنده و يا فروشنده آن بوده است.

رندى محمد بن ابراهيم‌

- بعنوان ابن عباد در باب كنى خواهد آمد.

رواجنى‌[1]

رواجنى سالم بن سلمه رواجنى عباد بن يعقوب‌

و غير ايشان مصطلح علماى رجال بوده و شرح حال ايشان را موكول بدان علم شريف ميدارد.

رواس سيد محمد مهدى بن على‌

- رفاعى حسينى بغدادى صيّادى، مشهور برواس، ملقّب به بهاء الدين، از افاضل عرفاى قرن سيزدهم هجرت ميباشد كه بعد از پدرش در سيزده سالگى بحجاز رفت، در مكّه و مدينه بتحصيلات‌

[1]- رواجنى- بفتح اول و كسر رابع، با تخفيف واو، منسوب برواجن ميباشد كه يكى از بطون قبائل عرب است.