بن يعقوب، يونس بن يعقوب و جمعى ديگر ميباشد و شرح حال ايشان موكول بكتب رجاليّه است و نسبت دهنى بقبيله بنى دهن بن معاوية بن اسلم ميباشد كه از بطون قبيله بجيله است.

دياربكرى حسن‌

- رجوع بدياربكرى حسين مذكور در ذيل شود.

دياربكرى حسين بن محمد بن حسن‌

- مالكى، قاضى مكّه و از تأليفات او است:

1- الخميس فى احوال النفس النفيس فى السيرة النبوية كه در قاهره چاپ و بتاريخ خميسى معروف و بيك مقدمه و سه ركن و يك خاتمه مشتمل ميباشد، مقدّمه در خلقت نور حضرت رسالت ص، ركن اوّل از ولادت تا بعثت، دويمى از بعثت تا هجرت، سومى از هجرت تا وفات آن حضرت و خاتمه در خلفاى اربعه و بنى اميّه و بنى عباس و سلاطين ديگر تا جلوس سلطان مراد ثالث (982- 1003 هجرى) 2- مساحت كعبه و مسجد الحرام و يك نسخه خطّى آن با چند رساله خطّى ديگر صاحب ترجمة در يك مجموعه در كتابخانه مصر موجود است. وى در حدود سال 960 يا 966 يا 982 ه ق در مكّه وفات يافت و نام صاحب ترجمه بفرموده آقاى نجفى معاصر نزيل قم، حسن است.

دياربكر- بلادى است وسيع و بسيار مشهور كه به بنى بكر بن وائل نسبت دارد.

(كف و هب و نى و ص 897 مط)

ديبايج‌

اسمعيل بن ابراهيم بن حسن مثنى، بن حسن سبط، بن على بن ابيطالب ع شرح حالش موكول بكتب رجاليه ميباشد. اسمعيل مذكور پدر ابراهيم طباطبا جدّ عالى سادات طباطبائى است و رجوع بعنوان طباطبا هم شود.

ديباج قاسم بن محمد ابى بكر

- در ضمن عنوان فقهاء سبعه خواهد آمد.

ديباجه محمد بن امام جعفر صادق ع‌

- كه بجهت حسن و جمال ملقّب بهمين لقب و بسيار شجاع و عابد بود، يك روز روزه داشته و يك روز هم افطار ميكرد، بسال 199 ه ق (قصط) بمأمون عباسى با شمشير خروج كرده و زيديّه و جاروديّه تابع وى گرديدند، پس عيسى جلودى، از طرف مأمون بمبارزه وى مأمور شد و جمعيتش را پراكنده كرد و خودش را نزد مأمون فرستاد. بعد از ملاقات مورد